دوره 3، شماره 4 - ( تابستان 1396 )                   جلد 3 شماره 4 صفحات 49-43 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Rezaei evrigh M, Mohamadi F, Azimian J, motalebi S A. The Effect of a Simple Balance Training Program on Fall Prevention in the Elderly Women Hospitalized in Razi Psychiatric Hospital, Tehran. IJRN 2017; 3 (4) :43-49
URL: http://ijrn.ir/article-1-241-fa.html
رضایی ایوریق معصومه، محمدی فاطمه، عظیمیان جلیل، مطلبی سیده آمنه. تأثیر تمرینات تعادل ساده بر پیشگیری از خطر سقوط زنان سالمند بستری در مرکز روانپزشکی رازی. نشریه پژوهش توانبخشی در پرستاری. 1396; 3 (4) :43-49

URL: http://ijrn.ir/article-1-241-fa.html


دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران
چکیده:   (5948 مشاهده)
مقدمه: سقوط یکی از مشکلات مهم و شایع دوره سالمندی است که می‌تواند تاثیرات منفی بر روی وضعیت فیزیکی، اجتماعی، روانی و اقتصادی آنها گذاشته و در کاهش کیفیت زندگیشان بسیار مؤثر باشد. هدف از تحقیق حاضر به منظور تعیین تأثیر تمرینات تعادلی ساده بر کاهش خطر سقوط در میان زنان سالمند مبتلا به اسکیزوفرنی مزمن بستری در مرکز روانپزشکی رازی انجام پذیرفته است.
روش کار: مطالعه حاضر از نوع کارآزمایی بالینی کنترل شده تصادفی می‌باشد. تعداد 60 نفر از زنان سالمند مبتلا به اسکیزوفرنی بستری در بیمارستان روانپزشکی رازی به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با استفاده از تخصیص تصادفی در دو گروه 30 نفره شاهد و مداخله قرار گرفتند.. هر دو گروه ابتدا پرسشنامه جمعیت شناختی را توسط پژوهشگر تکمیل نمودند. سپس گروه مداخله تحت تمرینات ساده ورزشی به مدت 12 هفته، هفته‌ای سه مرتبه به مدت 30 دقیقه با نظارت یک کارشناس کار درمانی و پژوهشگر قرار گرفت. در این دوره، هیچ مداخله خاصی در مورد گروه شاهد صورت نپذیرفت. داده‌ها با استفاده از نسخه 19 نرم افزار SPSS و آزمون تی مستقل و زوجی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که 12 هفته تمرینات تعادلی ساده بر کنترل تعادل سالمندان شرکت کننده و در نتیجه کاهش خطر زمین خوردن تأثیر معنادار داشت (001/0 > P). قبل از شروع مداخله، میانگین سرعت نشستن برخاستن در بین آزمودنی‌های دو گروه اختلاف معناداری را نشان نداد. اما بعد از انجام مداخله تفاوت معناداری در کاهش زمان کامل کردن آزمون نشستن برخاستن زماندار در گروه شاهد و گروه مداخله وجود داشت (001/0 > P). بعلاوه، نتایج آزمون تی وابسته، اختلاف معناداری بین پیش و پس آزمون گروه مداخله در آزمون نشستن برخاستن زماندار نشان داد (05/0 > P) در حالی که بین پیش و پس آزمون گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشد.
نتیجه گیری: استفاده از تمرینات تعادلی ساده می‌تواند باعث بهبود تعادل و کاهش خطر سقوط در میان زنان سالمند گردد. نظر به سادگی و کم هزینه بودن تمرینات تعادلی، می‌توان این روش را به عنوان راهکاری مناسب در کنار سایر مداخلات مؤثر بر افزایش تعادل در آنان دانست.
 
متن کامل [PDF 510 kb]   (2938 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1395/5/28 | پذیرش: 1395/10/24 | انتشار: 1396/6/1

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشریه پژوهش توانبخشی در پرستاری می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Rehabilitation Research

Designed & Developed by : Yektaweb