مقدمه: جابجایی بیمار یکی از وظایف کارکنان پر ستاری است که انجام صحیح آن موجب حفظ ایمنی بیمارو پیشگیری از ابتلاء به مشکلات سلامتی مانند اختلالات اسکلتی عضلانی در پرستاران می شود. هدف از این مطالعه تعیین تاثیر آموزش روش جابجایی بیمار بر اجرای آن در کارکنان پرستاری می باشد.

روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی از نوع قبل و بعد، 20 نفر از کارکنان پرستاری بیمارستان خاتم الانبیاء (ص) بر اساس روش نمونه گیری هدفمند شرکت کردند. مداخله در قالب یک کارگاه سه روزه، شامل آموزش نظری و عملی روش جابجایی بیمار، همراه با تمرین گروهی و انفرادی شرکت کنندگان حین نظارت پژوهشگر برگزار گردید قبل و بعد از آن با استفاده از چک لیست ارزیابی جابجایی بیمار Patient Transfer Assessment Index (PTAI) نمرات شرکت کنندگان محاسبه شد. داده‌های جمع آوری شده با استفاده از آمارتوصیفی و استنباطی و نرم افزار 19 SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: نتایج آماری نشان داد که میانگین نمره شرکت کنندگان در اجرای روش جابجایی بیمار قبل از مداخله (4/16 ± 6/36) بود که بعد از مداخله به (1/8 ± 89) افزایش یافت که این تفاوت از نظر آماری معنادار بود (P < 0/001). همچنین از نظر سطح ارگونومیک اقدام نمره اکثریت شرکت کنندگان قبل از مداخله در سطح ضعیف ارزیابی گردید که بعد از مداخله به سطح خوب ارتقاء یافت.

نتیجه گیری: نتایج نشان داد که برنامه آموزش تکنیک صحیح جابجایی بیمار از تخت به ویلچر و بالعکس برای کارکنان پرستاری باعث ارتقای مهارت و اجرای بهتر این تکنیک می شود. بنا بر این آموزش روش صحیح (مبتنی بر اصول ارگونومی) که همراه با رعایت وضعیت بدنی کارکنان و بکار بردن تجهیزات کمک جابجایی باشد می‌تواند در اجرای صحیح و افزایش مهارت روش جابجایی بیمار و پیشگیری از بروز مشکلات سلامتی در کارکنان پرستاری و همچنین تامین ایمنی بیمار مفید واقع گردد.