نشریه علمی-پژوهشی

مقدمه: با توجه به اینکه در دوران سالمندی، زمان کمتری صرف فعالیت‌های مرتبط با شغل می‌شود و سالمندان وقت آزاد بیشتری را دارند، به همین دلیل مشارکت اجتماعی آنها از افراد غیر سالمند لذت بخش تر می‌باشد. به همین دلیل پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه‌ مشارکت اجتماعی سالمندان وابسته و مستقل در سال 1394 انجام شد.

روش کار: در پژوهش توصیفی-مقطعی حاضر، 120 نفر از سالمندان استفاده کننده و بدون نیاز به وسایل کمک حرکتی شهر ایلام به روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله‌ای وارد مطالعه شدند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه ارزیابی عادات زندگی افراد سالمند بود که در مطالعات قبلی روایی و پایایی آن‌ تأیید شده است. تجزیه و تحلیل داده‌ها، توسط نرم افزار SPSS نسخه 20 و با استفاده از آزمونهای آماری t-test (برای متغیرهای دو گروهی) و ANOVA (برای متغیرهای بیشتر از دو گروه) انجام شد.

یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد مشارکت اجتماعی در سالمندان مستقل و وابسته از نظر وسایل کمک حرکتی اختلاف آماری معنی داری داشت (0/05> P) و سالمندانی که از وسایل کمک حرکتی استفاده نمی‌کردند، مشارکت اجتماعی بیشتری را داشتند. بین مشارکت اجتماعی افراد سالمند با سن (0/001= P)، جنس (0/001= P)، تحصیلات (0/001= P) ارتباط آماری معنی‌داری وجود داشت (0/05> P).

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از وسایل کمک حرکتی می تواند بر مشارکت اجتماعی سالمند تاثیر داشته باشد. با توجه به اینکه مشارکت اجتماعی سالمندانی که از وسایل کمک حرکتی استفاده کرده اند، کمتر می باشد لازم است مطالعات بیشتر درباره علل این امر انجام گیرد.