مقدمه: اختلالات اسکلتی عضلانی یکی از شایعترین دلایل ناتوانی مرتبط با کار بوده و ۶۵ درصد از بیماریهای شغلی را به خود اختصاص میدهند. از طرفی جهت شناخت بهتر این اختلالات توجه به شناسایی عوامل خطر مرتبط و استفاده از مهندسی محیط کار بسیار مهم است. لذا، این مطالعه با هدف ارزیابی ارگونومیک پوسچر و عوامل خطر ایجاد کننده اختلالات اسکلتی عضلانی در پرستاران شهر اراک به روش QES انجام شد.
روش کار: در این مطالعه توصیفی تحلیلی 101 پرستار شاغل در بیمارستان ولیعصر (عج) اراک در سال 1397 به طور تصادفی مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار جمع آوری اطلاعات مطالعه پرسشنامه اختلالات اسکلتی-عضلانی نوردیک و چک لیست ارزیابی مواجهه سریع( QEC ) بود. تحلیل داده های پژوهش با نرم افزار SPSS نسخه 16 و با استفاده از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون و آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف استاندارد تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: سطح مواجهه با اختلالات اسکلتی - عضلانی در اکثر پرستاران شرکت کننده در مطالعه در حد بالا بود ( 47/5 درصد). بیشترین میزان مشکل در ناحیه گردن   ( 60/4 درصد ) و کمر (31/7 درصد) بود. ارتباط مستقیم و معنی داری بین فراوانی مشکلات اسکلتی- عضلانی با سطح مواجهه با اختلالات اسکلتی-عضلانی در پرستاران وجود داشت(P < 0.05).
نتیجه گیری: وقوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در پرستاران در ارتباط با کمبود آگاهی از اصول ارگونومیکی شایع است. لذا، تدوین یک برنامه آموزشی جامع و مداوم به منظور افزایش سطح آگاهی پرستاران از اصول ارگونومی محیط کار و فراهم کردن وضعیت ارگونومیک مناسب محیط کار میتواند نقش بسزایی در کاهش مشکلات و آسیب های اسکلتی-عضلانی پرستاران داشته باشد.

واژه‌های کلیدی: عوامل خطر، اختلالات اسکلتی عضلانی، ارگونومی، پرستار

متن کامل [PDF 580 kb]   (3100 دریافت)