دوره 6، شماره 2 - ( زمستان 1398 )
جلد 6 شماره 2 صفحات 40-34 |
برگشت به فهرست نسخه ها
کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران bahareh.mirahmadi@yahoo.com
چکیده: (4113 مشاهده)
چکیده
مقدمه: دیابت یکی از مسایل مهم بهداشت درمانی محسوب میشود. این بیماری از اساسی ترین بیماریهای مزمن و از عوامل تهدید کننده جامعه به شمار میرود. این پژوهش با هدف مقایسه راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، سیستم های مغزی رفتاری و کیفیت زندگی در افراد مبتلا به بیماری دیابت انجام شد.
روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه پس رویدادی (علی مقایسه ای) است و جامعه آماری پژوهش متشکل از دو گروه بیماران دیابتی مراجعه کننده به یک کلینیک تخصصی در تهران و افراد بهنجار درسال 1397 بود. با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس 40 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو در متغیرهای جنسیت، تحصیلات و وضعیت تاهل با 40 نفر از افراد بهنجار همتا شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های تنظیم شناختی هیجان، کیفیت زندگی و سیستم های بازداری/فعالسازی رفتاری بود. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: یافته ها نشان داد که بین دو گروه در متغیرهای راهبردهای تنظیم شناختی هیجانی سازگارانه (0/001 >P)، راهبردهای تنظیم شناختی هیجانی ناسازگارانه (0/001 >P)، کیفیت زندگی (0/001 >P ) و سیستم های مغزی-رفتاری (0/001 >P) تفاوت معنی داری وجود دارد.
نتیجه گیری: استفاده از برخی راهبردهای منفی و غیرانطباقی تنظیم شناختی هیجان، مانند نشخوار فکر و فاجعه پنداری و همچنین فعالیت زیاد سیستم بازداری رفتاری که موجب فراخوانی حالت عاطفی اضطراب و تجربه ی هیجان های منفی میشود و کیفیت زندگی پایین، میتواند سلامت روانشناختی افراد مبتلا به دیابت را کاهش دهد. بنابراین برای ارتقاء سلامت روانشناختی بیماران دیابتی میتوان از آموزش تنظیم هیجان، آگاهی از کنش های مغزی رفتاری و بهبود کیفیت زندگی بهره برد.
مقدمه: دیابت یکی از مسایل مهم بهداشت درمانی محسوب میشود. این بیماری از اساسی ترین بیماریهای مزمن و از عوامل تهدید کننده جامعه به شمار میرود. این پژوهش با هدف مقایسه راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، سیستم های مغزی رفتاری و کیفیت زندگی در افراد مبتلا به بیماری دیابت انجام شد.
روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه پس رویدادی (علی مقایسه ای) است و جامعه آماری پژوهش متشکل از دو گروه بیماران دیابتی مراجعه کننده به یک کلینیک تخصصی در تهران و افراد بهنجار درسال 1397 بود. با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس 40 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو در متغیرهای جنسیت، تحصیلات و وضعیت تاهل با 40 نفر از افراد بهنجار همتا شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه های تنظیم شناختی هیجان، کیفیت زندگی و سیستم های بازداری/فعالسازی رفتاری بود. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها: یافته ها نشان داد که بین دو گروه در متغیرهای راهبردهای تنظیم شناختی هیجانی سازگارانه (0/001 >P)، راهبردهای تنظیم شناختی هیجانی ناسازگارانه (0/001 >P)، کیفیت زندگی (0/001 >P ) و سیستم های مغزی-رفتاری (0/001 >P) تفاوت معنی داری وجود دارد.
نتیجه گیری: استفاده از برخی راهبردهای منفی و غیرانطباقی تنظیم شناختی هیجان، مانند نشخوار فکر و فاجعه پنداری و همچنین فعالیت زیاد سیستم بازداری رفتاری که موجب فراخوانی حالت عاطفی اضطراب و تجربه ی هیجان های منفی میشود و کیفیت زندگی پایین، میتواند سلامت روانشناختی افراد مبتلا به دیابت را کاهش دهد. بنابراین برای ارتقاء سلامت روانشناختی بیماران دیابتی میتوان از آموزش تنظیم هیجان، آگاهی از کنش های مغزی رفتاری و بهبود کیفیت زندگی بهره برد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1398/3/6 | پذیرش: 1398/5/18 | انتشار: 1398/9/26
دریافت: 1398/3/6 | پذیرش: 1398/5/18 | انتشار: 1398/9/26
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |