دوره 9، شماره 1 - ( پاییز 1401 )                   جلد 9 شماره 1 صفحات 28-18 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


دانشیار، گروه روان شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران f.michaelimanee@urmia.ac.ir
چکیده:   (2940 مشاهده)
مقدمه: مواجهه مکرر پرستاران با شرایط دردناک و رنج­­آور بیماران در بخش‌های مختلف می‌تواند منجر به کاهش کیفیت زندگی حرفه‌ای در آنان گردد که خود می‌تواند زمینه‌ساز آسیب‌های روانی، همچون افت کیفیت مراقبت و برآیندهای مراقبت از بیماران شود. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش ذهنیت­ های طرح­واره­ ای در پیش­ بینی کیفیت زندگی کاری پرستاران با توجه به نقش میانجی بهزیستی روانی انجام شد.
روش کار: این مطالعه از نوع طرح‌های همبستگی پیشرفته مبتنی بر روابط ساختاری و روش تحلیل داده‌ها، مدل‌سازی معادله ساختاری در میان 300 نفر از پرستارانی که در فاصله زمانی اردیبهشت تا آبان 1400 در 8 بیمارستان‌ خصوصی شهر مشهد مشغول به کار بودند، انجام گرفت و برای جمع ­آوری داده ­ها از پرسشنامه ­های ذهنیت طرحواره‌ای یانگ (2008)، بهزیستی روانی ریف (1989) و کیفیت زندگی کاری قاسم‌زاده (1384) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده­ ها نیز با کمک نرم­ افزارهای آماری SPSS و PLS و آزمون معادلات ساختاری انجام شد.
 یافته­ ها: نتایج تجزیه و تحلیل داده­ ها نشان داد که بین ذهنیت­ های طرح­واره ­ای با کیفیت زندگی کاری پرستاران با میانجی گری بهزیستی روانی رابطه معنی‌داری وجود دارد و متغیر ذهنیت­ های طرحواره ای قادر است از طریق بهزیستی روانی 87/2 درصد از تغییرات کیفیت زندگی کاری را بیان کند.  
نتیجه ­گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، پیشنهاد می­شود برای بهبود کیفیت زندگی کاری پرستاران ذهنیت ­های طرح­واره­ ای آنان را تعدیل و بهزیستی روانی آنان را بهبود بخشید.
 
متن کامل [PDF 309 kb]   (1342 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسی در پرستاری توانبخشی
دریافت: 1401/1/20 | پذیرش: 1401/5/31 | انتشار: 1401/6/15

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.