دوره 10، شماره 2 - ( زمستان 1402 )
جلد 10 شماره 2 صفحات 65-56 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Soleimanian L, Mohammedi Shirmahaleh F, Peymani J, Gholami Tooranposhti M, Havasi Soomar N. Comparison of the effectiveness of Cognitive-Behavioral Therapy and Compassion- based therapy on self-care and glycosylated hemoglobin in diabetic patients. IJRN 2024; 10 (2) :56-65
URL: http://ijrn.ir/article-1-797-fa.html
URL: http://ijrn.ir/article-1-797-fa.html
سلیمانیان لیلا، محمدی شیر محله فاطمه، پیمانی جاوید، غلامی توران پشتی مرضیه، هواسی سومار ناهید. بررسی مقایسه‌ای اثربخشی درمان شناختی رفتاری و درمان مبتنی بر شفقت بر خودمراقبتی و هموگلوبین گلیکوزیله در بیماران دیابتی. نشریه پژوهش توانبخشی در پرستاری. 1402; 10 (2) :56-65
خانم لیلا سلیمانیان 
، دکتر فاطمه محمدی شیر محله* ، دکتر جاوید پیمانی 
، دکتر مرضیه غلامی توران پشتی ، دکتر ناهید هواسی سومار
، دکتر فاطمه محمدی شیر محله* ، دکتر جاوید پیمانی ، دکتر مرضیه غلامی توران پشتی ، دکتر ناهید هواسی سومار
استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران mohammadi@kiau.ac.ir
چکیده: (632 مشاهده)
مقدمه: بیماری دیابت یکی از مشکلات مزمن پزشکی با گسترش بسیار سریع درجهان است. این بیماری مربوط به افزایش قند خون در افراد است. جهت کنترل قند خون بیماران تشویق آنها به خود مراقبتی ضروری است.. هدف از پژوهش حاضر بررسی مقایسه‌ای اثربخشی درمان شناختی رفتاری و درمان مبتنی بر شفقت بر خودمراقبتی و هموگلوبین گلیکوزیله در بیماران دیابتی بود.
روش کار: این مطالعه با طرح نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش بیماران دیابتی عضو انجمن دیابت همدان در سال 1400 بودند. تعداد 48 نفر از این بیماران با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و با روش تصادفی ساده در سه گروه قرار گرفتند. برنامه درمان شناختی - رفتاری و برنامه درمان مبتنی بر شفقت به مدت 8 جلسه (هفته ای دو بار به مدت 90 دقیقه) اجرا شد و گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد.ابزار گردآوری داده ها شامل آزمایش خون و پرسش‌نامه خودمراقبتی بود. داده‌ها با استفاده ازنرم افزار آماری Spss-25 و روش تحلیل کواریانس چندمتغیری تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج این پژوهش نشان داد که درمان مبتنی بر شفقت در مقایسه با گروه کنترل موجب کاهش هموگلوبین گلیکوزیله (0/05< P ) افزایش رفتارهای خودمراقبتی شد (0/05< P).همچنین تفاوت معناداری بین در مان شناختی رفتاری و گروه کنترل در مورد هموگلوبین گلیکوزیله و رفتارهای خودمراقبتی در مرحله پس‌آزمون نسبت به مرحله پیش‌آزمون وجود نداشت. نتایج آزمون بنفرونی نشان داد تاثیر درمان مبتنی بر شفقت بر هموگلوبین گلیکوزیله و رفتارهای خودمراقبتی بیشتر از درمان شناختی رفتاری است (0/01 P<).
نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که درمان مبتنی بر شفقت در افزایش رفتارهای خودمراقبتی و بهبود هموگلوبین گلیکوزیله مؤثرتر از درمان شناختی رفتاری بوده است. باتوجه به نتایج این پژوهش درمانگران و متخصصان سلامت می‌توانند از درمان مبتنی بر شفقت جهت افزایش بهبود جسمی و روان‌شناختی بیماران دیابتی به‌ویژه کنترل قند خون و افزایش رفتارهای خودمراقبتی استفاده کنند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی در پرستاری توانبخشی
دریافت: 1401/12/13 | پذیرش: 1402/6/20 | انتشار: 1402/12/5
دریافت: 1401/12/13 | پذیرش: 1402/6/20 | انتشار: 1402/12/5
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |