دوره 11، شماره 4 - ( تابستان 1404 )                   جلد 11 شماره 4 صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mendeley  
Zotero  
RefWorks

AliMadadi M, Jafarnezhadgero A, Tabatabai Qomsheh F, Daryabar A. Comparison of the effect of neuromuscular and traditional training on postural control and ground reaction forces of 15–18-year-old girls with a history of ankle ligament sprain. IJRN 2025; 11 (4) : 10
URL: http://ijrn.ir/article-1-921-fa.html
علی مددی مریم، جعفرنژادگرو امیرعلی، طباطبایی فرهاد، دریابر عالیه. مقایسه تأثیر تمرینات عصبی-عضلانی و سنتی بر کنترل پاسچر و نیروی‌های عکس‌العمل زمین دختران 15-18 سال با سابقه اسپرین لیگامنت مچ پا. نشریه پژوهش توانبخشی در پرستاری. 1404; 11 (4)

URL: http://ijrn.ir/article-1-921-fa.html


دانشیار بیومکانیک ورزشی، گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران amiralijafarnezhad@gmail.com
چکیده:   (101 مشاهده)
مقدمه: پچ‌خوردگی خارجی مچ پا یکی از رایج‌ترین آسیب‌های عضلانی-اسکلتی در ورزشکاران است که تقریباً ۱۵ درصد از کل آسیب‌ها را شامل می‌شود و منجر به غیبت طولانی‌مدت از فعالیت‌های ورزشی می‌گردد. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تأثیر تمرینات عصبی-عضلانی و سنتی بر کنترل پاسچر و نیروی‌های عکس‌العمل زمین دختران 15-18 سال با سابقه اسپرین لیگامنت مچ پا بود.
روش کار: تحقیق حاضر از نظر روش  به‌صورت نیمه تجربی و با رویکرد کاربردی طراحی شده است و از طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون بهره می‌برد. نمونه آماری این تحقیق شامل ۳۰ نفر با سابقه اسپرین مچ پا (۱۵ نفر در هر گروه) با دامنه سنی ۱۵ تا ۱۸ سال بودند. این مطالعه شامل دو گروه تجربی است: گروه اول تمرینات عصبی-عضلانی و گروه دوم تمرینات سنتی. برای ارزیابی کنترل پاسچر سالمندان از صفحه نیرو کیستلر (ساخت کشور سوئیس) استفاده شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از تحلیل واریانس دوسویه و آزمون‌های تعقیبی بونفرونی در سطح معنی‌داری 0/05p انجام شد. از نرم‌افزار آماری spss نسخه 26 و اکسل 2019 برای محاسبات آماری استفاده شد.
یافته­ ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که هم تمرینات عصبی-عضلانی (0/001=pو هم تمرینات سنتی (0/001=p)؛ بر کنترل پاسچر و نیروهای عکس‌العمل زمین در طی راه رفتن تأثیر معنی‌داری دارند. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت معنی‌داری بین تمرینات عصبی-عضلانی با سنتی بر کنترل پاسچر و نیروهای عکس‌العمل زمین در طی راه رفتن سالمندان به نفع تمرینات عصبی-عضلانی وجود دارد 0/001=p).
نتیجه ­گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تمرینات عصبی-عضلانی نسبت به تمرینات سنتی، بر مؤلفه‌های تعادل و دامنه نیروی عکس‌العمل بهتر تأثیر می‌گذارند. توصیه می‌شود که در فاز توانبخشی بعد از آسیب لیگامنت خارجی مچ پا و همچنین به هنگام اسپرین مزمن مچ پا، مربیان و افرادی که در حوزه توانبخشی کار می‌کنند، از تمرینات عصبی-عضلانی برای بهبود پیامدهای بالینی و عملکردی این افراد استفاده شود.


 
شماره‌ی مقاله: 10
     
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: توانبخشی در علوم ورزشی
دریافت: 1403/9/10 | پذیرش: 1404/1/18 | انتشار: 1404/4/13

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.