نشریه علمی-پژوهشی

مقدمه: بلایای طبیعی سبب افزایش آسیب‌های اجتماعی و روانشناختی به ویژه در زنان می‌شوند. هدف از پژوهش حاضر تعیین میزان اثربخشی مواجهه­ درمانی ­روایتی بر علائم استرس پس از سانحه، سازگاری ­اجتماعی و رضایت ­زناشویی زنان متاهل زلزله ­زده ی شهرستان اهر بود.
روش کار: مطالعه حاضر کاربردی از نوع نیمه‌آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه­ ی آماری شامل کلیه­ ی زنان متاهل زلزله­ زده ­ی تحت پوشش بهزیستی شهرستان اهر بود که از میان آنها تعداد 36 نفر به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند. پس از اجرای پیش‌آزمون گروه آزمایش مواجه‌درمانی‌روایتی را دریافت و پس از اتمام جلسات درمانی پس آزمون اجرا شد. جهت جمع‌آوری داده‌ها از مقیاس‌های استرس پس از سانحه می­سی­سی­پی، پرسش­نامه­ ی سازگاری­اجتماعی بل و پرسش­نامه­ ی رضایت زناشوئی انریچ استفاده شد. تجزیه و تحلیل یافته‌ها با کمک آزمون تحلیل کواریانس با کمک نرم افزار SPSS-26 انجام شد.
یافته‌ها: مقایسه نمرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون در گروه آزمایش نشان داد که مواجهه درمانی موجب کاهش علائم استرس پس از سانحه ، افزایش سازگاری ­اجتماعی و افزایش رضایت زناشویی به صورت معناداری در ‏گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل شده است (0/05>p).
 نتیجه‌گیری: براساس نتایج می توان گفت که مواجهه درمانی روایتی در بهبود علائم استرس پس از سانحه، سازگاری اجتماعی و رضایت زناشویی زنان دارای تجربه زلزله اثربخشی داشته است. به کلیه متخصصان بهداشت روان به ویژه روان‌درمانگران توصیه می‌شود که جهت بهبود بهزیستی روانی زنان زلزله‌زده از این رویکرد استفاده کنند.