جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای مختاری ملک ابادی

خانم مینا سالم، دکتر سیف الله آقاجانی، دکتر محمد نریمانی، دکتر سجاد بشرپور، دکتر امیرعلی جعفرنژادگرو، خانم عارفه مختاری ملک ابادی،
دوره ۸، شماره ۲ - ( زمستان ۱۴۰۰ )
چکیده

مقدمه و هدف: نارسایی بیش فعالی/کم توجهی جزو شایع­ترین اختلات روان­پزشکی کودکان می­باشد. پیدا نمودن شیوه­های درمانی جهت بهبود این افراد به لحاظ علمی از اهمیت بالایی برخوردار است. هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی بازی­های حرکتی مبتنی بر نظریه مونته سوری بر نیروهای خارجی وارده بر بدن در کودکان دارای نارسایی توجه / بیش­فعالی طی راه رفتن بود
روش­ کار: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بود. ۳۰ کودک پسر دارای نارسایی توجه/ بیش ­فعالی به طور تصادفی در دو گروه کنترل (۱۵ نفر، سن: ۰/۴±۸/۱ سال) و تجربی (۱۵ نفر، سن: ۰/۵±۸/۱ سال) قرار گرفتند. نیروهای وارده بر کف پا طی راه رفتن قبل و بعد از ۱۲ هفته با استفاده از دستگاه تخته نیرو ثبت شد. برنامه تمرینی شامل ۱۲ هفته (سه جلسه در هفته) شامل بازی­های حرکتی مبتنی بر نظریه مونته سوری بود. جهت تحلیل آماری از آزمون تحلیل واریانس دو سویه با اندازه­های تکراری استفاده شد. تحلیل ­ها با نرم ­افزار SPSS نسخه ­ی ۱۶ انجام و سطح معناداری ۰/۰۵ P=  در نظر گرفته شد.
یافته ­ها:یافته ­های پژوهش حاضر نشان داد مولفه­ ی اوج نیروی عکس ­العمل در راستای داخلی-خارجی طی فاز هل­ دادن (۰/۰۰۱=P) کاهش معناداری به اندازه ۱۹/۷۲درصد دارا می­باشد. مولفه ­­های اوج نیروی عکس ­العمل کاهش معناداری را در راستای قدامی-خلفی طی پیش ­آزمون نسبت به پس ­آزمون در فاز تماس پاشنه (۰/۰۰۳=P) به میزان ۲۸/۱۱ درصد و طی فاز هل دادن (۰/۰۰۶=P) به میزان ۲۵/۳۹ درصد نشان دادند. مولفه­ اوج منفی گشتاور آزاد کاهش معناداری طی پس ­آزمون در مقایسه با پیش ­آزمون در گروه تجربی نشان داد (۰/۰۰۱=P).
نتیجه­ گیری: به طور کلی، با توجه به کاهش مقادیر اوج منفی گشتاور آزاد می­توان بیان نمود که بازی­های حرکتی به شیوه مونته سوری قادر به کاهش بارهای پیچشی وارده بر بدن طی راه رفتن می­شود.  
 
دکتر ماهرخ دهقان، خانم عارفه مختاری ملک ابادی، دکتر امیرعلی جعفرنژادگرو، مرضیه پورابراهیمی،
دوره ۸، شماره ۳ - ( بهار ۱۴۰۱ )
چکیده

مقدمه: عدم کنترل تعادل و سقوط در سالمندان از مهمترین عوامل آسیب است و در برخی مواقع موجب مرگ در این گروه می¬گردد. پیدا نمودن شیوه¬های بهبود کنترل پاسچر (قامت) به لحاظ علمی از اهمیت بالایی برخوردار است. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر استفاده از بریس زانو  بر کنترل پاسچر سالمندان در دو راستای داخلی-خارجی و قدامی-خلفی  طی راه رفتن است.
روش کار : پژوهش حاضر از نوع نیمه¬تجربی و آزمایشگاهی بود. نمونه آماری این مطالعه شامل ۱۵زن ( با میانگین سنی ۶۶ سال، قد ۱۶۰ سانتی¬متر، وزن ۷۴ کیلوگرم و شاخص توده بدنی ۲۸ کیلوگرم بر متر مربع) و ۱۵ مرد (با میانگین سنی ۶۹ سال، قد ۱۷۵ سانتی¬متر، وزن ۸۱ کیلوگرم و شاخص توده بدنی ۲۷ کیلوگرم بر متر مربع) بود. مداخله مورد استفاده در این پژوهش نوعی بریس با ایجاد محدودیت در حرکات) Flexion خم شدن) و )Extension باز شدن) و یا حمایت کردن زانو بود. برای ثبت مرکز فشار از صفحه¬نیروی برتک (Bertec Corporation, Columbus, OH) استفاده شد.
یافته¬ها: اثر عامل گروه بر مقدار بیشترین جابجایی مرکز فشار تفاوت معناداری را نشان داد (۰/۰۵( P< اثر عامل بریس بر دامنه تغییرات مرکز فشار در راستای قدامی-خلفی معنادار بود (۰/۰۱۸=(p. همچنین، مقدار ماکزیمم جابجایی مرکز فشار (COPMax) در راستای داخلی-خارجی طی راه رفتن با بریس نسبت به راه رفتن بدون بریس ۳۲/۷۵ درصد افزایش داشت.
نتیجه گیری: به طور کلی مقادیر جابجایی مرکز فشار در دو گروه زن و مرد متفاوت است. باوجود این، بریس اثر مشابهی بر دو گروه زن و مرد دارا می¬باشد و میزان جابجایی مرکز فشار را افزایش می¬دهد.
 


صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به نشریه پژوهش توانبخشی در پرستاری می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Iranian Journal of Rehabilitation Research

Designed & Developed by : Yektaweb