نشریه علمی-پژوهشی

مقدمه: زنان یائسه در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، تغییرات فشار خون و اضافه وزن می‌باشند. ورزش منظم می‌تواند در این سنین باعث کاهش بروز این بیماری‌ها گردد. ترکیب تمرین استقامتی و قدرتی به عنوان یک مداخله درمانی موثر برای بهبود عملکرد جسمانی و سازگاری‌های قلبی عروقی در افراد یائسه توصیه شده است. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه دو شیوه مختلف تمرین ترکیبی بر فشارخون و کاتکولامین‌ها و ترکیب بدن زنان یائسه دارای اضافه وزن می باشد. روش‌: در این پژوهش نیمه تجربی تعداد 28 نفر از زنان یائسه دارای اضافه وزن در شهرستان شهرکرد در سال 1392 از طریق نمونه گیری هدفمند و تصادفی ساده به سه گروه استقامتی-قدرتی، قدرتی- استقامتی و شاهد تقسیم شدند. برنامه‌های تمرینی به مدت هشت هفته و سه روز در هفته انجام شد. در این مطالعه از متر نواری و ترازوی استاندارد پزشکی SECAبرای اندازه گیری قد، وزن و شاخص توده بدنی و از کالیپر هارپندن جهت تعیین ضخامت چربی زیر پوستی و نیز دستگاه فشارخون برای اندازه گیری فشار خون سیستولیک و دیاستولیک و همچنین از کیت DiaPlus جهت اندازه‌گیری غلظت اپی نفرین و نوراپی نفرین استفاده گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون تی وابسته جهت تغییرات درون گروهی و از آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه جهت بررسی اختلاف بین گروه‌ها تحت نسخه 16 نرم افزار SPSS انجام پذیرفت. یافته‌ها: نتایج تحقیق نشان داد وزن، شاخص توده بدنی و درصد چربی بدن در هر دو گروه تمرینی کاهش معنی‌داری یافت (05/0>P). همچنین نتایج نشان داد که هشت هفته تمرین ترکیبی منجر به تغییر معنی‌داری در فشارخون سیستولیک و دیاستولیک، میزان اپی نفرین و نوراپی نفرین و نسبت محیط دورکمر به دور باسن نگردید (05/0≤p). نوع ترتیب تمرین ترکیبی تاثیری بر نتایج فشار خون سیستول و دیاستول و همچنین سطوح هورمون های اپی‌نفرین و نوراپی‌نفرین نداشت (05/0≤p). نتیجه گیری: مستقل از ترتیب تمرین، برنامه تمرینی تحقیق حاضر منجر به تغییرات مثبت در ترکیب بدن و آمادگی جسمانی شد و برای حفظ سلامتی زنان یائسه‌ی دارای اضافه وزن موثر است.