دوره 5، شماره 4 - ( تابستان 1398 )                   جلد 5 شماره 4 صفحات 8-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


گروه پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد،یزد،ایران modarresi.nurse@gmail.com
چکیده:   (4648 مشاهده)

خلاصه

زمینه و هدف: درد یکی از شایع ترین مشکلات بیماران تحت تعویض مفصل است. بجز روش های دارویی تسکین درد روش های غیردارویی کنترل درد مثل آرام سازی بنسون باعث سازش بیشتر با درد شده و درک درد، ترس و اضطراب را کاهش داده و آن را برای بیمار قابل تحمل می نماید. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر اجرای روش آرام سازی بنسون بر میزان درد بعد از عمل تعویض کامل مفصل زانو در سالمندان صورت گرفت.
مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال 1396 روی 56 بیمار تحت تعویض مفصل زانو مراجعه کننده به بیمارستان  میلاد و شهید بهشتی شهرستان کاشان که به روش در دسترس انتخاب و در دو گروه مداخله (تحت تکنیک آرام سازی بنسون (28 نفر) و کنترل (28 نفر)  قرار گرفتند، انجام شد. گروه مداخله علاوه بر دریافت مراقبت های معمول، به مدت 3 روز، هر روز دو جلسه تحت آرام سازی بنسون قرار گرفتند. 30 دقیقه پس از اجرای هر مرحله از آرام سازی ارزیابی درد در هر دو گروه انجام شد. شدت درد، از طریق مقیاس دیداری درد سنجش شد. داده های مطالعه با استفاده از آزمون های آمار توصیفی و تحلیلی(تی مستقل، ویلکاکسون و آنالیز کوواریانس) توسط نرم افزار آماری SPSSV.16 در سطح معنی داری کمتر از 0/05 تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد قبل از مداخله، میانگین نمره درد بیماران در گروه مداخله در تمام جلسات  ( به غیر از نوبت اول) از گروه کنترل کمتر است. نمره شدت درد در گروه کنترل (0/001>p) به طور معنی داری بالاتر از گروه مداخله بود(0/001>p). میانگین تعدیل شده شدت درد بعد از حذف اثر نمره درد پیش آزمون، نوع بیمارستان ، سن و جنس در گروه مداخله بطور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود (0/001>p).
نتیجه گیری: استفاده از آرام سازی بنسون موجب کاهش شدت درد بیماران تحت تعویض کامل مفصل زانو می شود. بنابراین استفاده از این تکنیک به عنوان یک روش غیر داروئی جهت کاهش شدت درد در بیماران  تحت تعویض کامل مفصل زانو توصیه می شود. 

 
 
متن کامل [PDF 1180 kb]   (2965 دریافت)    
نوع مطالعه: كاربردي |
دریافت: 1397/10/15 | پذیرش: 1397/12/28 | انتشار: 1398/3/11

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.