دوره 6، شماره 3 - ( بهار 1399 )
جلد 6 شماره 3 صفحات 49-42 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kazemi A, Ahadi H, Nejat H. Effectiveness of Compassion Focused Therapy on Loneliness, Self-care Behaviors and Blood Sugar in Diabetes Patients. IJRN 2020; 6 (3) :42-49
URL: http://ijrn.ir/article-1-493-fa.html
URL: http://ijrn.ir/article-1-493-fa.html
کاظمی امیرپاشا، احدی حسن، نجات حمید. اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر احساس تنهایی، رفتارهای خودمراقبتی و قند خون در بیماران مبتلا به دیابت. نشریه پژوهش توانبخشی در پرستاری. 1399; 6 (3) :42-49
اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر احساس تنهایی، رفتارهای خودمراقبتی و قند خون در بیماران مبتلا به دیابت
استاد، گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران drhahadi5@gmail.com
چکیده: (4725 مشاهده)
مقدمه: دیابت نوع دو یکی از شایع‌ترین بیماری‌های مزمن است که جریان منظم زندگی را مختل و پیامدهای جسمی و روانی بسیاری را در پی دارد. درمان مبتنی بر شفقت یکی از روش‌های درمانی موثر بر بهبود ویژگی‌های جسمی و روانشناختی است. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت بر احساس تنهایی، رفتارهای خودمراقبتی و قند خون در بیماران مبتلا به دیابت انجام شد.
روش کار: مطالعه حاضر نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه‌کننده به درمانگاه مرکزی آجودانیه شهر تهران در سال 1397 بودند. در کل 30 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمون 8 جلسه 90 دقیقه‌ای با روش درمان مبتنی بر شفقت آموزش دید و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفت. ابزارهای پژوهش پرسش نامه‌های احساس تنهایی و رفتارهای خودمراقبتی و تست قند خون بودند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS-19 و به روش اندازه‌گیری مکرر تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که گروه‌های آزمون و کنترل در مرحله پیش‌آزمون از نظر احساس تنهایی، رفتارهای خودمراقبتی و قند خون تفاوت معنی‌داری نداشتند (0/05>P)، اما در مرحله پس‌آزمون و پیگیری از نظر هر سه متغیر تفاوت معنی‌داری داشتند (0/001P<). به عبارت دیگر، روش درمان مبتنی بر شفقت در پس‌آزمون باعث کاهش احساس تنهایی و قند خون و افزایش رفتارهای خودمراقبتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو شد و نتایج درمان در پیگیری حفظ شد (0/001P<).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، توصیه می‌گردد که برای مداخلات مرتبط با سلامت به‌ویژه برای کاهش احساس تنهایی و قند خون و افزایش رفتارهای خودمراقبتی از درمان مبتنی بر شفقت در کنار سایر روش‌های درمانی استفاده شود.
روش کار: مطالعه حاضر نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه‌کننده به درمانگاه مرکزی آجودانیه شهر تهران در سال 1397 بودند. در کل 30 نفر با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و با روش تصادفی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمون 8 جلسه 90 دقیقه‌ای با روش درمان مبتنی بر شفقت آموزش دید و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفت. ابزارهای پژوهش پرسش نامه‌های احساس تنهایی و رفتارهای خودمراقبتی و تست قند خون بودند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS-19 و به روش اندازه‌گیری مکرر تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که گروه‌های آزمون و کنترل در مرحله پیش‌آزمون از نظر احساس تنهایی، رفتارهای خودمراقبتی و قند خون تفاوت معنی‌داری نداشتند (0/05>P)، اما در مرحله پس‌آزمون و پیگیری از نظر هر سه متغیر تفاوت معنی‌داری داشتند (0/001P<). به عبارت دیگر، روش درمان مبتنی بر شفقت در پس‌آزمون باعث کاهش احساس تنهایی و قند خون و افزایش رفتارهای خودمراقبتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو شد و نتایج درمان در پیگیری حفظ شد (0/001P<).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، توصیه می‌گردد که برای مداخلات مرتبط با سلامت به‌ویژه برای کاهش احساس تنهایی و قند خون و افزایش رفتارهای خودمراقبتی از درمان مبتنی بر شفقت در کنار سایر روش‌های درمانی استفاده شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1398/5/15 | پذیرش: 1398/6/10 | انتشار: 1398/12/5
دریافت: 1398/5/15 | پذیرش: 1398/6/10 | انتشار: 1398/12/5
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |