مقدمه: دویدن در حفظ سلامت قلبی-عروقی از اهمیت بالایی برخوردار است. با این وجود شواهد حاکی از بروز 2/5 تا 38 آسیب در  هر 1000 ساعت دویدن می باشد. هدف از این پژوهش بررسی مؤلفه های نیروهای عکس العمل زمین طی دویدن با کفشهای دویدن در مقایسه با کفش کنترل در افراد مبتلا به زانوی پرانتزی بود.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و آزمایشگاهی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانشجویان پسر تربیت بدنی دانشگاه محقق اردبیلی بود. آزمودنی های پژوهش حاضر شامل 15 مرد سالم و 14 مرد با زانوی پرانتزی بودند. نیروهای عکس العمل زمین با استفاده از دستگاه تخته نیروی برتک در طی دویدن در چهار شرایط پای برهنه، کفشهای دویدن (کفش البرز و کفش چابکی) و کفش کنترل ثبت شد. از آزمون آنالیز واریانس دو سویه با اندازه های تکراری جهت تحلیل آماری استفاده شد.
یافته ها: مقادیر اوج مؤلفه خارجی نیرو طی فاز تماس پاشنه در کفش البرز نسبت به کفش کنترل بزرگتر است(P=0/001) اوج مولفه قدامی نیرو طی فاز هل دادن در کفش چابکی نسبت به کفش معمولی(P<0/003)و شرایط پای برهنه (P<0/019)کمتر بود.
نتیجه گیری: با توجه به کاهش اوج نیروی خارجی عکس العمل زمین هنگام استفاده از کفش البرز، استفاده از این کفش جهت کاهش احتمالی آسیب توصیه می شود. باوجود این، مطالعات بیشتر در این زمینه توصیه می شود.

واژه‌های کلیدی: زانوی پرانتزی، نیروی عکس‌العمل، کفش دویدن

متن کامل [PDF 443 kb]   (1761 دریافت)