دوره 7، شماره 3 - ( بهار 1400 )
جلد 7 شماره 3 صفحات 9-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
shirozhan S, dalvandi A, Hosseini M, Sedighi Pashaki M, Raeissadat S A, Rahgozar M. The Effect of Static Magnet Therapy on Pain-Free Shoulder Passive Range of Motion in Patients with Shoulder Subluxation after Stroke: A Randomized Clinical Trial. IJRN 2021; 7 (3) :1-9
URL: http://ijrn.ir/article-1-615-fa.html
URL: http://ijrn.ir/article-1-615-fa.html
شیراوژن شیما، دالوندی اصغر، حسینی محمد علی، صدیقی پاشاکی مهدیه، رئیس السادات سید احمد، رهگذر مهدی. تأثیر مگنت تراپی ثابت بر میزان دامنه ی حرکتی غیر فعال بدون درد شانه در بیماران مبتلا به نیمه دررفتگی شانه پس از سکته مغزی: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده. نشریه پژوهش توانبخشی در پرستاری. 1400; 7 (3) :1-9
شیما شیراوژن 
، اصغر دالوندی ، محمد علی حسینی ، مهدیه صدیقی پاشاکی ، سید احمد رئیس السادات ، مهدی رهگذر
، اصغر دالوندی ، محمد علی حسینی ، مهدیه صدیقی پاشاکی ، سید احمد رئیس السادات ، مهدی رهگذر
دانشیار، گروه پرستاری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم پزشکی تهران و دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران asghar.dalvandi@gmail.com
چکیده: (2378 مشاهده)
مقدمه: یکی از عوارض سکته مغزی فلج یک نیمه بدن است که میتواند موجب نیمه دررفتگی مفصل شانه و کاهش دامنه ی حرکتی غیرفعال شانه مبتلا و در نتیجه محدودیت حرکت گردد. این مطالعه با هدف بررسی تأثیر مگنت تراپی ثابت بر دامنه حرکتی غیر فعال بدون درد شانه در بیماران مبتلا به نیمه دررفتگی شانه پس از سکته مغزی انجام شد.
روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی روی 36 بیمار مبتلا به سکته مغزی ( 18 نفر در گروه مداخله و 18 نفر در گروه کنترل) مراجعه کننده به مرکز توانبخشی سکته مغزی تبسم تهران در سال 1395 انجام شد. برای انجام مداخله از شانه بندهای طبی با خاصیت مغناطیسی از جنس نئودیمیوم با شدت 1500 گوس در گروه مداخله و از شانه بندهای طبی بدون خاصیت مغناطیسی برای گروه شاهد استفاده شد. دامنه ی حرکتی (ابداکشن) غیر فعال بدون درد شانه ی مبتلا به نیمه دررفتگی شانه ی ناشی از همی پلژی بوسیله ی گونیومتر زیر نظر کاردرمانگر اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 و به کمک آزمون های آماری توصیفی و استنباطی تحلیل شد. سطح معنی داری 0/05 در نظر گرفته شد.
یافته ها: پس از مگنت تراپی میانگین نمره دامنه حرکتی در گروه مداخله به طور معنی داری(0/023) افزایش یافته بود. مقایسه ی پس آزمون بین دو گروه مداخله و کنترل نیز نشان داد که میانگین نمره دامنه حرکتی در گروه مداخله بیشتر بود اما این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود.
نتیجه گیری: مگنت تراپی به عنوان یک درمان مکمل، کم هزینه و ایمن با افزایش دامنه ی حرکتی بدون درد شانه میتواند به بهبود فعالیتهای فرد و پیشگیری از عوارض کمک کند. مطالعات بیشتر در زمینه ی تأثیر گذاری مگنت تراپی در بهبود دامنه ی حرکتی توصیه می شود.
روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی روی 36 بیمار مبتلا به سکته مغزی ( 18 نفر در گروه مداخله و 18 نفر در گروه کنترل) مراجعه کننده به مرکز توانبخشی سکته مغزی تبسم تهران در سال 1395 انجام شد. برای انجام مداخله از شانه بندهای طبی با خاصیت مغناطیسی از جنس نئودیمیوم با شدت 1500 گوس در گروه مداخله و از شانه بندهای طبی بدون خاصیت مغناطیسی برای گروه شاهد استفاده شد. دامنه ی حرکتی (ابداکشن) غیر فعال بدون درد شانه ی مبتلا به نیمه دررفتگی شانه ی ناشی از همی پلژی بوسیله ی گونیومتر زیر نظر کاردرمانگر اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 و به کمک آزمون های آماری توصیفی و استنباطی تحلیل شد. سطح معنی داری 0/05 در نظر گرفته شد.
یافته ها: پس از مگنت تراپی میانگین نمره دامنه حرکتی در گروه مداخله به طور معنی داری(0/023) افزایش یافته بود. مقایسه ی پس آزمون بین دو گروه مداخله و کنترل نیز نشان داد که میانگین نمره دامنه حرکتی در گروه مداخله بیشتر بود اما این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود.
نتیجه گیری: مگنت تراپی به عنوان یک درمان مکمل، کم هزینه و ایمن با افزایش دامنه ی حرکتی بدون درد شانه میتواند به بهبود فعالیتهای فرد و پیشگیری از عوارض کمک کند. مطالعات بیشتر در زمینه ی تأثیر گذاری مگنت تراپی در بهبود دامنه ی حرکتی توصیه می شود.
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
پرستاری توانبخشی
دریافت: 1399/9/4 | پذیرش: 1399/12/5 | انتشار: 1400/2/27
دریافت: 1399/9/4 | پذیرش: 1399/12/5 | انتشار: 1400/2/27
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |