دوره 8، شماره 3 - ( بهار 1401 )
جلد 8 شماره 3 صفحات 16-8 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشیار بیومکانیک ورزشی، گروه مدیریت و بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران. amiralijafarnezhad@gmail.com
چکیده: (1567 مشاهده)
مقدمه: عدم کنترل تعادل و سقوط در سالمندان از مهمترین عوامل آسیب است و در برخی مواقع موجب مرگ در این گروه می¬گردد. پیدا نمودن شیوه¬های بهبود کنترل پاسچر (قامت) به لحاظ علمی از اهمیت بالایی برخوردار است. لذا هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر استفاده از بریس زانو بر کنترل پاسچر سالمندان در دو راستای داخلی-خارجی و قدامی-خلفی طی راه رفتن است.
روش کار : پژوهش حاضر از نوع نیمه¬تجربی و آزمایشگاهی بود. نمونه آماری این مطالعه شامل 15زن ( با میانگین سنی 66 سال، قد 160 سانتی¬متر، وزن 74 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 28 کیلوگرم بر متر مربع) و 15 مرد (با میانگین سنی 69 سال، قد 175 سانتی¬متر، وزن 81 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 27 کیلوگرم بر متر مربع) بود. مداخله مورد استفاده در این پژوهش نوعی بریس با ایجاد محدودیت در حرکات) Flexion خم شدن) و )Extension باز شدن) و یا حمایت کردن زانو بود. برای ثبت مرکز فشار از صفحه¬نیروی برتک (Bertec Corporation, Columbus, OH) استفاده شد.
یافته¬ها: اثر عامل گروه بر مقدار بیشترین جابجایی مرکز فشار تفاوت معناداری را نشان داد (0/05( P< اثر عامل بریس بر دامنه تغییرات مرکز فشار در راستای قدامی-خلفی معنادار بود (0/018=(p. همچنین، مقدار ماکزیمم جابجایی مرکز فشار (COPMax) در راستای داخلی-خارجی طی راه رفتن با بریس نسبت به راه رفتن بدون بریس 32/75 درصد افزایش داشت.
نتیجه گیری: به طور کلی مقادیر جابجایی مرکز فشار در دو گروه زن و مرد متفاوت است. باوجود این، بریس اثر مشابهی بر دو گروه زن و مرد دارا می¬باشد و میزان جابجایی مرکز فشار را افزایش می¬دهد.
روش کار : پژوهش حاضر از نوع نیمه¬تجربی و آزمایشگاهی بود. نمونه آماری این مطالعه شامل 15زن ( با میانگین سنی 66 سال، قد 160 سانتی¬متر، وزن 74 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 28 کیلوگرم بر متر مربع) و 15 مرد (با میانگین سنی 69 سال، قد 175 سانتی¬متر، وزن 81 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 27 کیلوگرم بر متر مربع) بود. مداخله مورد استفاده در این پژوهش نوعی بریس با ایجاد محدودیت در حرکات) Flexion خم شدن) و )Extension باز شدن) و یا حمایت کردن زانو بود. برای ثبت مرکز فشار از صفحه¬نیروی برتک (Bertec Corporation, Columbus, OH) استفاده شد.
یافته¬ها: اثر عامل گروه بر مقدار بیشترین جابجایی مرکز فشار تفاوت معناداری را نشان داد (0/05( P< اثر عامل بریس بر دامنه تغییرات مرکز فشار در راستای قدامی-خلفی معنادار بود (0/018=(p. همچنین، مقدار ماکزیمم جابجایی مرکز فشار (COPMax) در راستای داخلی-خارجی طی راه رفتن با بریس نسبت به راه رفتن بدون بریس 32/75 درصد افزایش داشت.
نتیجه گیری: به طور کلی مقادیر جابجایی مرکز فشار در دو گروه زن و مرد متفاوت است. باوجود این، بریس اثر مشابهی بر دو گروه زن و مرد دارا می¬باشد و میزان جابجایی مرکز فشار را افزایش می¬دهد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1399/11/14 | پذیرش: 1401/2/2 | انتشار: 1401/1/17
دریافت: 1399/11/14 | پذیرش: 1401/2/2 | انتشار: 1401/1/17
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |