دوره 12، شماره 1 - ( پاییز 1404 )
جلد 12 شماره 1 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jahani Tabesh S, Arsalani N, Shirozhan S, Nourozi K, Vahedi M, Nozari Mirarkalaie M. Comparison of the Barthel Index and Northwick Park Dependency Scale (NPDS-H) in Assessing the Functional Status of Hospitalized Neurological Patients. IJRN 2025; 12 (1) : 9
URL: http://ijrn.ir/article-1-969-fa.html
URL: http://ijrn.ir/article-1-969-fa.html
جهانی تابش سونا، ارسلانی نرگس، شیراوژن شیما، نوروزی کیان، واحدی محسن، نوذری میرارکلایی میترا. مقایسه شاخص بارتل و مقیاس وابستگی نورث‌ویک پارک (NPDS-H) در ارزیابی عملکرد بیماران نورولوژیک بستری. نشریه پژوهش توانبخشی در پرستاری. 1404; 12 (1)
خانم سونا جهانی تابش 
، دکتر نرگس ارسلانی* ، دکتر شیما شیراوژن ، دکتر کیان نوروزی ، دکتر محسن واحدی ، خانم میترا نوذری میرارکلایی
، دکتر نرگس ارسلانی* ، دکتر شیما شیراوژن ، دکتر کیان نوروزی ، دکتر محسن واحدی ، خانم میترا نوذری میرارکلایی
دانشیار، مرکز تحقیقات سالمندی، گروه پرستاری، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران nargesarsalani@gmail.com
چکیده: (503 مشاهده)
مقدمه: ارزیابی سطح وابستگی عملکردی بیماران نورولوژیک نقش مهمی در برنامه ریزی مراقبتهای پرستاری و تخصیص منابع در مراکز توانبخشی دارد. شاخص بارتل (Barthel Index) ابزاری ساده برای سنجش فعالیتهای روزمره است، در حالیکه مقیاس وابستگی نورث ویک پارک – نسخه بیمارستانی (NPDS-H) با ساختاری چند بعدی، نیازهای مراقبتی پیچیده‌تر را ارزیابی می‌کند. هدف این مطالعه، مقایسه کارآمدی، همبستگی و توافق میان این دو ابزار در بیماران نورولوژیک بستری بود.
روش‌کار: پژوهش توصیفی–تحلیلی در سال ۱۴۰۴ در بیمارستان رفیده تهران انجام شد. چهل بیمار مبتلا به اختلالات نورولوژیک به روش در دسترس انتخاب شدند. ارزیابی بیماران به طور مستقل توسط دو پرستار آموزش‌دیده با استفاده از شاخص بارتل و NPDS-H انجام شد. فاصله بین ارزیابی ها یک روز بود. داده ها با آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و درون‌خوشه ای (ICC) تحلیل شد.
یافته‌ها: بین نمرات بارتل و NPDS-H همبستگی معکوس و معناداری مشاهده شد (r = -0.78, p < 0.001)، میانگین نمره بارتل 29.5 (±15.4) و میانگین امتیاز NPDS-H برابر با 37.9 (±10.2) بود. دامنه نمرات در بارتل 0 تا 70 و در NPDS-H 18 تا 58 بود. توافق بین دو ارزیاب بر اساس ICC بالای 0.99 گزارش شد.
نتیجه‌گیری: NPDS-H با ساختار چندبعدی و پوشش نیازهای مراقبتی تخصصی، دقت بالاتری در سنجش وابستگی عملکردی دارد. کاربرد همز‌مان این ابزار با شاخص بارتل می‌تواند تصمیم‌گیری پرستاری و برنامه ریزی فردمحور توانبخشی را بهبود بخشد.
روش‌کار: پژوهش توصیفی–تحلیلی در سال ۱۴۰۴ در بیمارستان رفیده تهران انجام شد. چهل بیمار مبتلا به اختلالات نورولوژیک به روش در دسترس انتخاب شدند. ارزیابی بیماران به طور مستقل توسط دو پرستار آموزش‌دیده با استفاده از شاخص بارتل و NPDS-H انجام شد. فاصله بین ارزیابی ها یک روز بود. داده ها با آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و درون‌خوشه ای (ICC) تحلیل شد.
یافته‌ها: بین نمرات بارتل و NPDS-H همبستگی معکوس و معناداری مشاهده شد (r = -0.78, p < 0.001)، میانگین نمره بارتل 29.5 (±15.4) و میانگین امتیاز NPDS-H برابر با 37.9 (±10.2) بود. دامنه نمرات در بارتل 0 تا 70 و در NPDS-H 18 تا 58 بود. توافق بین دو ارزیاب بر اساس ICC بالای 0.99 گزارش شد.
نتیجه‌گیری: NPDS-H با ساختار چندبعدی و پوشش نیازهای مراقبتی تخصصی، دقت بالاتری در سنجش وابستگی عملکردی دارد. کاربرد همز‌مان این ابزار با شاخص بارتل می‌تواند تصمیم‌گیری پرستاری و برنامه ریزی فردمحور توانبخشی را بهبود بخشد.
شماره‌ی مقاله: 9
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
پرستاری توانبخشی
دریافت: 1404/3/22 | پذیرش: 1404/6/13 | انتشار: 1404/7/27
دریافت: 1404/3/22 | پذیرش: 1404/6/13 | انتشار: 1404/7/27
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |