نشریه علمی-پژوهشی

مقدمه: اضطراب یکی از شایع‌ترین پاسخ‌های روانشناختی بیماران به حوادث قلبی- عروقی می‌باشد. بیماران قلبی عروقی به ویژه سکته قلبی در تمامی مراحل، اضطراب زیادی را تجربه می‌کنند و این اضطراب روند بهبود بیماری را به تأخیر می‌اندازد. این پژوهش با هدف تعیین تأثیر آرام سازی فک بر اضطراب بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد انجام گرفته است.

روش کار: این مطالعه یک پژوهش نیمه تجربی بود که جامعه پژوهش آن را کلیه بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد بستری در بیمارستان‌های منتخب شهرستان ساوه در سال 1394 تشکیل می‌دادند. در این مطالعه 68 آزمودنی واجد شرایط به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفتند. بیماران گروه مداخله علاوه بر درمان‌های روتین بخش، روش آرام سازی فک را آموزش دیده و اجرا کردند و بیماران گروه شاهد فقط درمان‌های روتین بخش را دریافت کردند. داده‌ها از طریق فرم ویژگی‌های فردی و پرسشنامه سنجش اضطراب اشپیل برگر جمع آوری شد و از طریق نرم افزار SPSS نسخه 19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته‌ها: نتایج نشان داد میانگین و انحراف معیار نمرات اضطراب آزمودنی‌های گروه مداخله و شاهد قبل از مداخله به ترتیب با 35/6 ± 41/48 و 12/7 ± 47/42 بود که تفاوت معنی داری با هم نداشتند در حالیکه بعد از انجام آرام سازی فک میانگین و انحراف معیار نمرات اضطراب آزمودنی‌های گروه مداخله و شاهد به ترتیب 6/6 ± 52/46 و 67/5 ± 47/46 شده بود که با یکدیگر تفاوت معنی داری داشتند (001/0 ≥ P).

نتیجه گیری: نتایج نشان داد که استفاده از روش آرامسازی فک موجب کاهش چشمگیری در سطح اضطراب بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد می‌شود. پرستاران می‌توانند با استفاده از آموزش آرام سازی فک که روشی ساده و کم هزینه می‌باشد، مستقلاً اضطراب بیماران انفارکتوس میوکارد را کاهش دهند.