نشریه علمی-پژوهشی

مقدمه: یافته‌ها در مورد میزان مطلوب تمرینات ورزشی جهت درمان افراد دچار اختلال در میزان قند خون ناشتا هنوز کافی نبوده و نیازمند مطالعات بیشتری است. هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر یک دوره تمرینات ورزشی هوازی و مقاومتی همزمان برمیزان استروژن و هموستاز گلوکز زنان یائسه مبتلا به اختلال گلوکز خون بود.

روش کار: 22 زن یائسه چاق و دارای اضافه وزن به طور داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و سپس به شکل تصادفی به دو گروه کنترل (10 نفر) و تمرین (12 نفر) تقسیم شدند. سطح گلوکز خون آزمودنی‌ها بین 100 الی 126 میلی‌گرم بر دسی لیتر بود. گروه تمرینی، برنامه‌تمرینی شامل یک دوره هشت هفته‌ای، سه جلسه در روز و به مدت 90 دقیقه را اجرا کردند. قبل و بعد از دوره تمرین، میزان وزن، شاخص توده بدن، حداکثر اکسیژن مصرفی، گلوکز ناشتا، میزان سرمی انسولین و استرادیول، HOMA-IR و میزان هموگلوبین A1c تمامی نمونه‌ها سنجیده شد. از آزمون کواریانس یک راهه جهت تجزیه تحلیل آماری استفاده شد. سطح معنی داری 05/0 ≥ α در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: 8 هفته تمرین همزمان هوازی – مقاومتی به طور معنی داری موجب کاهش وزن، شاخص توده بدن، افزایش حداکثر اکسیژن مصرفی، استرادیول سرمی و بهبود هموستاز گلوکز خون در گروه تمرین شد (05/0 > P).

نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که تمرینات ورزشی هوازی –مقاومتی همزمان موجب بهبود معنی دار هموستاز گلوکز، میزان استرادیول سرم و ترکیب بدن در زنان یائسه مبتلا به اختلال گلوکز خون می‌شود. بنابراین از این نوع تمرینات ورزشی می‌توان جهت بهبود هموستاز قند خون در زنان یائسه استفاده کرد.