Jafarnezhadgero A, Ghane G, Valizade Orang S, Ghorbanloo F. Comparison lower limb joints stiffness in chronic low back pain patients with healthy people while walking. IJRN 2019; 5 (4) :17-25
URL:
http://ijrn.ir/article-1-401-fa.html
جعفرنژادگرو امیرعلی، قانع قادر، ولیزاده اورنج سارا، قربانلو فرشاد. مقایسه سفتی مفاصل اندام تحتانی در بیماران کمردرد مزمن با افراد سالم طی راه رفتن. نشریه پژوهش توانبخشی در پرستاری. 1398; 5 (4) :17-25
URL: http://ijrn.ir/article-1-401-fa.html
گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی،دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی،دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران amiralijafarnezhad@gmail.com
چکیده: (4442 مشاهده)
مقدمه: کمردرد یک بیماری ارتوپدی است که حدود 80 درصد افراد را در طول عمر خود تحت تأثیر قرار میدهد. به نظر میرسد که الگوی فعالیت عضلانی با اجزای نیروی عکسالعمل زمین در ارتباط است و باید در هنگام ارزیابی کمردرد و درمان آن مورد توجه قرار گیرد.
هدف: هدف از پژوهش حاضر مقایسه سفتی مفاصل اندام تحتانی در سهبعد، در زیرمراحل پاسخ بارگیری، میانی اتکا، هل دادن و کل فاز اتکا در بیماران کمردرد با افراد سالم طی راه رفتن میباشد.
روش: 15پژوهش حاضر از نوع نیمهتجربی میباشد. مرد دارای کمردرد در گروه گروه تجربی (سن 2/9±25/3 سال)) و 15 مرد سالم در گروه کنترل (سن 2/9±26 سال) داوطلب شرکت در پژوهش شدند. برای کمیسازی سینماتیک راه رفتن چهار دوربین با فرکانس 100 هرتز و برای ثبت اجزای نیروی عکسالعمل زمین یک صفحهنیرو با فرکانس 1000 هرتز استفاده شد. برای تحلیل آماری از آزمون تی مستقل با سطح معنیداری0/05 استفاده شد.
یافتهها: سفتی در مفصل ران در مرحله پاسخ بارگیری در سطح هوریزنتال(0/029p=)، در مرحله میانی اتکا در سطوح ساجیتال (0/009p=) و هوریزنتال (0/004p=) و در کل مرحله اتکا در سطوح ساجیتال (0/004p=) و هوریزنتال (0/029p=) در گروه کمردرد در مقایسه با گروه سالم کمتر بود. در مفصل زانو در مرحله میانی اتکا (0/028p=) و هل دادن (0/011p=) در سطح فرونتال و در کل مرحله اتکا در سطوح ساجیتال (0/00p=) و فرونتال (0/00p=) در گروه تجربی بزرگتر از گروه کنترل بود. در مفصل مچپا طی مرحله میانی اتکا در سطح ساجیتال (0/022p=) مقدار سفتی در گروه تجربی کمتر از گروه سالم بود.
نتیجهگیری: با توجه به کاهش سفتی مفصل ران و افزایش سفتی مفاصل زانو و مچپا در بیماران کمردرد در مقایسه با افراد سالم، طراحی تداخلات درمانی همچون تمرینات ورزشی تقویت کنندهی عضلات اینورتور مچ پا، چرخش دهندههای خارجی دو اندام ساق و ران و همچنین عضلات شکم جهت بهبود این متغییرها در بیماران کمردرد توصیه میشود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1397/8/21 | پذیرش: 1397/12/24 | انتشار: 1398/3/11