دوره 8، شماره 3 - ( بهار 1401 )
جلد 8 شماره 3 صفحات 74-66 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Abdolreza Gharebagh Z, Moezifar Z, Mamiyanlo yangge H. The Effect of Empowerment Program on the Knowledge and Performance of Mothers of Children with Thalassemia Major. IJRN 2022; 8 (3) :66-74
URL: http://ijrn.ir/article-1-645-fa.html
URL: http://ijrn.ir/article-1-645-fa.html
عبدالرضا قره باغ زهرا، معزی فر زهره، ممی یانلو ینگجه هایده. بررسی تأثیر برنامه توانمندسازی بر آگاهی و عملکرد مادران کودکان مبتلا به تالاسمی ماژور. نشریه پژوهش توانبخشی در پرستاری. 1401; 8 (3) :66-74
کارشناس ارشد پرستاری کودکان، دانشکده پرستاری و مامایی، علوم پزشکی تهران، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. Moezifar.z@gmail.com
چکیده: (2583 مشاهده)
مقدمه: تالاسمی ماژور از شایع‌ترین بیماری‌های ژنتیکی در انسان است که مشکلات زیادی برای بیمار، خانواده و نظام سلامت ایجاد می‌کند. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر برنامه توانمندسازی بر آگاهی و عملکرد خانواده کودکان مبتلا به تالاسمی ماژور مراجعه کننده به مرکز بیماران خاص شهرستان بیرجند در سال 1395 انجام شد.
روش کار: در این مطالعه از نوع نیمه‌تجربی، طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل، 60 نفر از مادران کودکان دارای سن زیر 15 سال مبتلا به تالاسمی ماژور مراجعه کننده به مرکز بیماران خاص شهرستان بیرجند در سال 1395 که معیارهای در نظر گرفته برای ورود به مطالعه را دارا بودند، به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (30 نفر) و کنترل (30 نفر) قرار گرفتند. برای مادران گروه آزمایش، مداخله‌ای شامل اجرای الگوی توانمندسازی بر اساس گام‌های معرفی شده در الگو، در 5-3 جلسه به صورت بحث گروهی و نیز با استفاده از پمفلت و اسلایدهایی در مورد بیماری اجرا شد و مادران گروه کنترل هیچگونه مداخله‌ای دریافت نکردند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های آگاهی و عملکرد محقق ساخته استفاده شد که قبل و بعد از مداخله توسط مادران هر دو گروه تکمیل شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS 22 و آزمون‌های آماری خی دو، تست دقیق فیشر، t مستقل، t زوجی، من‌ویتنی‌یو، ویلکاکسون در سطح معنی‌داری 05/0p≤ تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که میانگین نمره آگاهی و عملکرد قبل از مداخله در مادران دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری نداشت (0/05p>) ولی بعد از مداخله در مادران گروه آزمایش نسبت به کنترل به طور معناداری بیشتر بود (0/01p<). در گروه آزمایش، میانگین نمره آگاهی و عملکرد بعد از مداخله نسبت به قبل از آن به طور معناداری افزایش داشت (0/05p<) ولی در گروه کنترل، تفاوت معناداری در نمره قبل و بعد از مداخله مشاهده نشد (0/05p>). میانگین تغییرات نمره آگاهی و عملکرد در مادران گروه آزمایش نسبت به کنترل به طور معناداری بیشتر بود (0/01p<).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می‌توان بیان داشت که اجرای الگوی توانمندسازی یکی از مهمترین رویکردهای مناسب جهت افزایش آگاهی و عملکرد مادران کودکان مبتلا به تالاسمی ماژور می‌باشد و موجب مراقبت بهتر و کارآمدتر و بهبود کلی زندگی این بیماران می‌گردد.
روش کار: در این مطالعه از نوع نیمه‌تجربی، طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل، 60 نفر از مادران کودکان دارای سن زیر 15 سال مبتلا به تالاسمی ماژور مراجعه کننده به مرکز بیماران خاص شهرستان بیرجند در سال 1395 که معیارهای در نظر گرفته برای ورود به مطالعه را دارا بودند، به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (30 نفر) و کنترل (30 نفر) قرار گرفتند. برای مادران گروه آزمایش، مداخله‌ای شامل اجرای الگوی توانمندسازی بر اساس گام‌های معرفی شده در الگو، در 5-3 جلسه به صورت بحث گروهی و نیز با استفاده از پمفلت و اسلایدهایی در مورد بیماری اجرا شد و مادران گروه کنترل هیچگونه مداخله‌ای دریافت نکردند. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های آگاهی و عملکرد محقق ساخته استفاده شد که قبل و بعد از مداخله توسط مادران هر دو گروه تکمیل شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS 22 و آزمون‌های آماری خی دو، تست دقیق فیشر، t مستقل، t زوجی، من‌ویتنی‌یو، ویلکاکسون در سطح معنی‌داری 05/0p≤ تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که میانگین نمره آگاهی و عملکرد قبل از مداخله در مادران دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری نداشت (0/05p>) ولی بعد از مداخله در مادران گروه آزمایش نسبت به کنترل به طور معناداری بیشتر بود (0/01p<). در گروه آزمایش، میانگین نمره آگاهی و عملکرد بعد از مداخله نسبت به قبل از آن به طور معناداری افزایش داشت (0/05p<) ولی در گروه کنترل، تفاوت معناداری در نمره قبل و بعد از مداخله مشاهده نشد (0/05p>). میانگین تغییرات نمره آگاهی و عملکرد در مادران گروه آزمایش نسبت به کنترل به طور معناداری بیشتر بود (0/01p<).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می‌توان بیان داشت که اجرای الگوی توانمندسازی یکی از مهمترین رویکردهای مناسب جهت افزایش آگاهی و عملکرد مادران کودکان مبتلا به تالاسمی ماژور می‌باشد و موجب مراقبت بهتر و کارآمدتر و بهبود کلی زندگی این بیماران می‌گردد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
سایر موضوعات
دریافت: 1400/2/27 | پذیرش: 1400/12/8 | انتشار: 1401/1/17
دریافت: 1400/2/27 | پذیرش: 1400/12/8 | انتشار: 1401/1/17
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |