دوره 8، شماره 2 - ( زمستان 1400 )
جلد 8 شماره 2 صفحات 41-32 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bolboli L, Serj mehdizadeh S, Jafarnezhadgero A, Fakhri E, Bolboli S. Effect of exercise therapy with Beta medicine ball on directed and general co-contraction of ankle joint muscles in low back pain patients during walking. IJRN 2022; 8 (2) :32-41
URL: http://ijrn.ir/article-1-657-fa.html
URL: http://ijrn.ir/article-1-657-fa.html
بلبلی لطفعلی، سراج مهدی زاده صفا، جعفرنژادگرو امیرعلی، فخری احسان، بلبلی سایه. اثر تمرین درمانی با توپ مدیسین‌بال بتا بر هم انقباضی جهتدار وعمومی عضلات مفصل مچ پا در بیماران دارای عارضه کمردرد طی راه رفتن. نشریه پژوهش توانبخشی در پرستاری. 1400; 8 (2) :32-41
دکتر لطفعلی بلبلی* 
، آقای صفا سراج مهدی زاده ، دکتر امیرعلی جعفرنژادگرو ، آقای احسان فخری ، خانم سایه بلبلی
، آقای صفا سراج مهدی زاده ، دکتر امیرعلی جعفرنژادگرو ، آقای احسان فخری ، خانم سایه بلبلی
دانشیار فیزیولوژی ورزشی، گروه فیزیولوژی ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران. L_bolboli@uma.ac.ir
چکیده: (2207 مشاهده)
مقدمه و هدف:. در چند دهه گذشته، ورزش با اشتیاق فزایندهای برای درمان کمردرد ترویج شده است. لذا هدف پژوهش حاضر بررسی اثر تمرینات توانبخشی با توپ مدیسین بال بتا بر هم انقابضی جهت دار و عمومی عضلات مفصل مچ پا در بیماران دارای عارضه کمردرد طی راه رفتن میباشد.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل بیماران کمردرد در دامنه سنی 20-30 سال شهرستان اردبیل در سال 1399 بود. شرکت کنندگانی که حاضر به همکاری در این مطالعه شدند شامل تعداد 20 مرد دارای کمردرد بودند، که به صورت تصادفی در دو گروه تمرین و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت 12 جلسه تمرینات تقویتی عضلات مرکزی بدن با توپ مدیسین بال بتا را انجام دادند. فعالیت عضلات متخب طی راه رفتن در دو گروه طی پیش و پس آزمون ثبت شد. از آزمون آنالیز واریانس دوسویه با اندازههای تکراری جهت تحلیل آماری استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که اثر تعاملی زمان و گروه بر مقادیر هم انقباضی جهتدار مفصل مچ پا طی فاز میانه اتکا معنادار است (0/020P=). آزمون تعقیبی نشان داد که مقادیر همانقباضی جهت دار مفصل مچ پا طی فاز میانه اتکا در گروه تجربی افزایش معناداری را داشته است .
نتیجه گیری: افزایش مقادیر هم انقباضی جهت دار بعد از دوره تمرینی طی فاز میانه اتکا در گروه تجربی میتواند با پایداری بیشتر مفصل مرتبط بوده و منجر به کاهش نرخ آسیبهای احتمالی گردد.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع کارآزمایی بالینی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل بیماران کمردرد در دامنه سنی 20-30 سال شهرستان اردبیل در سال 1399 بود. شرکت کنندگانی که حاضر به همکاری در این مطالعه شدند شامل تعداد 20 مرد دارای کمردرد بودند، که به صورت تصادفی در دو گروه تمرین و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت 12 جلسه تمرینات تقویتی عضلات مرکزی بدن با توپ مدیسین بال بتا را انجام دادند. فعالیت عضلات متخب طی راه رفتن در دو گروه طی پیش و پس آزمون ثبت شد. از آزمون آنالیز واریانس دوسویه با اندازههای تکراری جهت تحلیل آماری استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان داد که اثر تعاملی زمان و گروه بر مقادیر هم انقباضی جهتدار مفصل مچ پا طی فاز میانه اتکا معنادار است (0/020P=). آزمون تعقیبی نشان داد که مقادیر همانقباضی جهت دار مفصل مچ پا طی فاز میانه اتکا در گروه تجربی افزایش معناداری را داشته است .
نتیجه گیری: افزایش مقادیر هم انقباضی جهت دار بعد از دوره تمرینی طی فاز میانه اتکا در گروه تجربی میتواند با پایداری بیشتر مفصل مرتبط بوده و منجر به کاهش نرخ آسیبهای احتمالی گردد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
توانبخشی در علوم ورزشی
دریافت: 1400/1/10 | پذیرش: 1400/5/10 | انتشار: 1400/12/29
دریافت: 1400/1/10 | پذیرش: 1400/5/10 | انتشار: 1400/12/29
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |