دوره 8، شماره 4 - ( تابستان 1401 )
جلد 8 شماره 4 صفحات 49-39 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zehtab Asghari H, Jafarnezhadgero A, Azarbaijany M A. Comparison of selected parameters of plantar pressure distribution during slope walking in adolescent girls. IJRN 2022; 8 (4) :39-49
URL: http://ijrn.ir/article-1-713-fa.html
URL: http://ijrn.ir/article-1-713-fa.html
زهتاب اصغری هانیه، جعفرنژادگرو امیرعلی، آذربایجانی محمدعلی. مقایسه پارامترهای منتخب توزیع فشار کف پایی حین راه رفتن روی شیب در دختران نوجوان. نشریه پژوهش توانبخشی در پرستاری. 1401; 8 (4) :39-49
گروه مدیریت و بیومکانیک ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران amiralijafarnezhad@gmail.com
چکیده: (2002 مشاهده)
مقدمه و هدف: حرکت روی سطوح شیبدار، یک تکلیف چالش برانگیز در زندگی روزمره است که چالش هایی را برای سیستم حرکتی انسان ایجاد می کند. از این رو هدف تحقیق حاضر مقایسه پارامترهای منتخب توزیع فشار کف پایی در دختران نوجوان سالم و مبتلا به ناهنجاری ژنوواروم حین راه رفتن روی شیب بود.
روش کار: پژوهش از نوع نیمه تجربی، مدل تحقیق علی- مقایسهای و کاربردی بود. آزمودنی ها شامل 15 دختر مبتلا به ژنوواروم (با فاصه اپی کندیل داخلی ران 0/71±4/31 سانتی متر) و 15 دختر سالم (با فاصه اپی کندیل داخلی ران 0/17±0/84 سانتی متر) بود. میزان فشار کف پایی در 10 ناحیه آناتومیکی کف پا بر روی سطوح شیب دار ( 8 ± ، 15 ±، 20 ±) درصد در فاز استانس راه رفتن مورد بررسی قرار گرفت. از آزمون آنالیز واریانس دوسویه با اندازهگیریهای مکرر جهت تحلیل آماری استفاده شد. سطح معناداری (0/05 ≤ p) بود.
یافته ها: حداکثر فشار در شیب20- % در استخوان های کف پایی سوم و چهارم، شیب 15- % درصد کف پایی چهارم، شیب 8- % استخوان کف پایی سوم و ناحیه خارج پاشنه و شیب20 % در میانه پا بین دو گروه دارای تفاوت معناداری بود (≤0/05p)، که این اختلافات در گروه ژنوواروم نسبت به سالم بیشتر بود. تغییرات مرکز فشار در شیب 15± 8 و20 درصد بطور معناداری درگروه ژنوواروم نسبت به گروه سالم جابجایی بیشتری نشان داد (0/05p≤) .
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که راه رفتن در شیب مثبت به عنوان یک روش غیر تهاجمی مطمئن و در دسترس با کاهش فشار بخش داخلی زانو و کاهش میزان سوپینیشن پا می تواند موجب بهبود الگوی توزیع فشار افراد مبتلا به ژنوواروم شود و از آرتروز زودرس پیشگیری کند. با وجود این، مطالعات بیشتری در این زمینه مورد نیاز می باشد.
روش کار: پژوهش از نوع نیمه تجربی، مدل تحقیق علی- مقایسهای و کاربردی بود. آزمودنی ها شامل 15 دختر مبتلا به ژنوواروم (با فاصه اپی کندیل داخلی ران 0/71±4/31 سانتی متر) و 15 دختر سالم (با فاصه اپی کندیل داخلی ران 0/17±0/84 سانتی متر) بود. میزان فشار کف پایی در 10 ناحیه آناتومیکی کف پا بر روی سطوح شیب دار ( 8 ± ، 15 ±، 20 ±) درصد در فاز استانس راه رفتن مورد بررسی قرار گرفت. از آزمون آنالیز واریانس دوسویه با اندازهگیریهای مکرر جهت تحلیل آماری استفاده شد. سطح معناداری (0/05 ≤ p) بود.
یافته ها: حداکثر فشار در شیب20- % در استخوان های کف پایی سوم و چهارم، شیب 15- % درصد کف پایی چهارم، شیب 8- % استخوان کف پایی سوم و ناحیه خارج پاشنه و شیب20 % در میانه پا بین دو گروه دارای تفاوت معناداری بود (≤0/05p)، که این اختلافات در گروه ژنوواروم نسبت به سالم بیشتر بود. تغییرات مرکز فشار در شیب 15± 8 و20 درصد بطور معناداری درگروه ژنوواروم نسبت به گروه سالم جابجایی بیشتری نشان داد (0/05p≤) .
نتیجه گیری: نتایج نشان داد که راه رفتن در شیب مثبت به عنوان یک روش غیر تهاجمی مطمئن و در دسترس با کاهش فشار بخش داخلی زانو و کاهش میزان سوپینیشن پا می تواند موجب بهبود الگوی توزیع فشار افراد مبتلا به ژنوواروم شود و از آرتروز زودرس پیشگیری کند. با وجود این، مطالعات بیشتری در این زمینه مورد نیاز می باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
علوم ورزشی
دریافت: 1401/1/27 | پذیرش: 1401/5/15 | انتشار: 1401/4/17
دریافت: 1401/1/27 | پذیرش: 1401/5/15 | انتشار: 1401/4/17
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |