دوره 9، شماره 3 - ( بهار 1402 )
جلد 9 شماره 3 صفحات 19-10 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
pakandish S, Kraskian A, Jamhari F. The Effectiveness of Schema Therapy in Emotional Regulation and Band on Body Mass Index of obese Women. IJRN 2023; 9 (3) :10-19
URL: http://ijrn.ir/article-1-747-fa.html
URL: http://ijrn.ir/article-1-747-fa.html
پاک اندیش شادی، کراسکیان آدیس، جمهری فرهاد. اثربخشی طرح‌واره درمانی در تنظیم هیجان و شاخص توده بدنی زنان مبتلابه چاقی. نشریه پژوهش توانبخشی در پرستاری. 1402; 9 (3) :10-19
استادیار، گروه روانشناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج ، ایران adiskraskian@yahoo.com
چکیده: (2083 مشاهده)
مقدمه: چاقی یکی از مشکلات عمده جوامع درحال‌توسعه است که فرآیندهای روان‌شناختی و هیجانی افراد را با آسیب مواجه می‌سازد، بنابراین مطالعه حاضر باهدف تعیین اثربخشی طرح‌واره درمانی در تنظیم هیجان و شاخص توده بدنی زنان مبتلابه چاقی انجام شد.
روش کار: مطالعه حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل همراه با دوره پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان مبتلابه چاقی مراجعه‌کننده به مرکز درمان چاقی بیمارستان رسول اکرم (ص) شهر تهران در سال 1398 بودند؛ که از بین افراد واجد شرایط که داوطلب همکاری بودند، تعداد 30 نفر به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی ساده در دو گروه کنترل و مداخله جایگزین شدند (هر گروه 15 نفر). ابزار پژوهش مقیاس تنظیم هیجانی گراس و جان بود. گروه مداخله در هشت جلسه طرح‌واره درمانی یانگ و همکاران شرکت کردند، اما گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد و در لیست انتظار درمان قرار گرفتند. داده‌ها با آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و نرم‌افزار SPSS-24 تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که گروه‌های مداخله و کنترل در تنظیم هیجان و شاخص توده بدنی تفاوت معنی‌داری داشتند. به عبارت دیگرطرحواره درمانی باعث بهبود تنظیم هیجان و شاخص توده بدنی در زنان چاق شد (0/01>p)؛ و این نتایج در دوره پیگیری نیز تداوم داشت.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج از طرح‌واره درمانی میتوان به‌عنوان روش درمانی مکمل در کنار سایر روش‌های درمانی در راستای بهبود تنظیم هیجان و شاخص توده بدنی استفاده نمود.
روش کار: مطالعه حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل همراه با دوره پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری شامل تمامی زنان مبتلابه چاقی مراجعه‌کننده به مرکز درمان چاقی بیمارستان رسول اکرم (ص) شهر تهران در سال 1398 بودند؛ که از بین افراد واجد شرایط که داوطلب همکاری بودند، تعداد 30 نفر به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی ساده در دو گروه کنترل و مداخله جایگزین شدند (هر گروه 15 نفر). ابزار پژوهش مقیاس تنظیم هیجانی گراس و جان بود. گروه مداخله در هشت جلسه طرح‌واره درمانی یانگ و همکاران شرکت کردند، اما گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد و در لیست انتظار درمان قرار گرفتند. داده‌ها با آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و نرم‌افزار SPSS-24 تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که گروه‌های مداخله و کنترل در تنظیم هیجان و شاخص توده بدنی تفاوت معنی‌داری داشتند. به عبارت دیگرطرحواره درمانی باعث بهبود تنظیم هیجان و شاخص توده بدنی در زنان چاق شد (0/01>p)؛ و این نتایج در دوره پیگیری نیز تداوم داشت.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج از طرح‌واره درمانی میتوان به‌عنوان روش درمانی مکمل در کنار سایر روش‌های درمانی در راستای بهبود تنظیم هیجان و شاخص توده بدنی استفاده نمود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی در پرستاری توانبخشی
دریافت: 1401/6/15 | پذیرش: 1401/8/3 | انتشار: 1401/12/4
دریافت: 1401/6/15 | پذیرش: 1401/8/3 | انتشار: 1401/12/4
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |