دوره 10، شماره 3 - ( بهار 1403 )
جلد 10 شماره 3 صفحات 114-103 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Najafi E, Mosavipour S, Sajadi nezhad M S. Comparing the effectiveness of meaning therapy and education based on acceptance and commitment to the resilience and quality of life of patients with multiple sclerosis. IJRN 2024; 10 (3) :103-114
URL: http://ijrn.ir/article-1-764-fa.html
URL: http://ijrn.ir/article-1-764-fa.html
نجفی الهه، موسوی پور سعید، سجادی‌نژاد مرضیه السادات. مقایسه اثربخشی معنا درمانی و آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب آوری و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس. نشریه پژوهش توانبخشی در پرستاری. 1403; 10 (3) :103-114
دانشیار، گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه اراک، اراک، ایران s-moosavipour@araku.ac.ir
چکیده: (1121 مشاهده)
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی معنا درمانی و آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تاب آوری و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شد.
روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه و پیگیری یک ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شهر اراک در سال 1400 بودند که به صورت نمونه گیری در دسترس 45 بیمار انتخاب شده و به صورت تصادفی در 3 گروه 15 نفره (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) معنادرمانی، گروه درمانی مبتنی بر تعهد و پذیرش و گروه گواه جایگزین شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه تاب‌آوری کانر- دیویدسون و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی بود. گروه های آزمایش به ترتیب به مدت 14 جلسه 45 دقیقه ای تحت معنا درمانی و آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند و گروه کنترل درمان معمول را دریافت کرد. تجزیه و تحلیل داده‌های آماری با استفاده از روش تحلیل کواریانس و با نرم‌افزار SPSS نسخه ۲3 صورت گرفت.
یافته‌ها: یافته ها نشان داد که بعد از مداخله، هر دو روش درمان در مقایسه با گروه کنترل باعث ارتقای تاب آوری و کیفیت زندگی شدند و نتایج درمان در دوره پیگیری نیز حفظ شد (0/001p<)؛ اما بین دو روش درمانی در ارتقای تاب آوری و کیفیت زندگی تفاوت معناداری وجود نداشت (0/001p>).
نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش می توان گفت رویکرد معنادرمانی و آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد در کنار سایر روش های درمانی، روش مداخله‌ای مناسبی برای ارتقای تاب آوری و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروز است.
روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه و پیگیری یک ماهه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس شهر اراک در سال 1400 بودند که به صورت نمونه گیری در دسترس 45 بیمار انتخاب شده و به صورت تصادفی در 3 گروه 15 نفره (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) معنادرمانی، گروه درمانی مبتنی بر تعهد و پذیرش و گروه گواه جایگزین شدند. ابزار اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه تاب‌آوری کانر- دیویدسون و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی بود. گروه های آزمایش به ترتیب به مدت 14 جلسه 45 دقیقه ای تحت معنا درمانی و آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند و گروه کنترل درمان معمول را دریافت کرد. تجزیه و تحلیل داده‌های آماری با استفاده از روش تحلیل کواریانس و با نرم‌افزار SPSS نسخه ۲3 صورت گرفت.
یافته‌ها: یافته ها نشان داد که بعد از مداخله، هر دو روش درمان در مقایسه با گروه کنترل باعث ارتقای تاب آوری و کیفیت زندگی شدند و نتایج درمان در دوره پیگیری نیز حفظ شد (0/001p<)؛ اما بین دو روش درمانی در ارتقای تاب آوری و کیفیت زندگی تفاوت معناداری وجود نداشت (0/001p>).
نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش می توان گفت رویکرد معنادرمانی و آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد در کنار سایر روش های درمانی، روش مداخله‌ای مناسبی برای ارتقای تاب آوری و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروز است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
توانبخشی روانی
دریافت: 1401/8/22 | پذیرش: 1402/1/19 | انتشار: 1403/2/30
دریافت: 1401/8/22 | پذیرش: 1402/1/19 | انتشار: 1403/2/30
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |