دوره 9، شماره 4 - ( تابستان 1402 )
جلد 9 شماره 4 صفحات 62-52 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bolandnazar K, Teimory S, Rajaei A, Nejat H. The effect of group dialectical behavior therapy on self-control, emotional regulation and disturbance tolerance of drug addicts. IJRN 2023; 9 (4) :52-62
URL: http://ijrn.ir/article-1-800-fa.html
URL: http://ijrn.ir/article-1-800-fa.html
بلندنظر کاظم، تیموری سعید، رجایی علیرضا، نجات حمید. تاثیر رفتار درمانی دیالکتیکی گروهی بر خودکنترلی، تنظیم هیجانی و تحمل آشفتگی معتادان متجاهر. نشریه پژوهش توانبخشی در پرستاری. 1402; 9 (4) :52-62
دانشیار، گروه روانشناسی، واحد تربت جام، دانشگاه آزاد اسلامی، تربت جام، ایران steimory28@yahoo.com
چکیده: (1155 مشاهده)
مقدمه: معتادان متجاهر دارای مشکلاتی به‌ویژه در زمینه خودکنترلی، تنظیم هیجانی و تحمل آشفتگی هستند. بنابراین، هدف این مطالعه تعیین تاثیر رفتار درمانی دیالکتیکی گروهی بر خودکنترلی، تنظیم هیجانی و تحمل آشفتگی معتادان متجاهر بود.
روش کار: مطالعه حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه پژوهش معتادان متجاهر شهر مشهد در سال 1399 بودند. از میان اعضای جامعه تعداد 30 نفر با روش نمونه‌گیری هدفمند به‌عنوان نمونه انتخاب و با روش تصادفی ساده با کمک قرعه‌کشی در دو گروه مساوی گمارده شدند. گروه آزمایش 12 جلسه 90 دقیقه‌ای با روش رفتار درمانی دیالکتیکی گروهی آموزش دید و گروه گواه در لیست انتظار برای آموزش ماند. داده‌ها با فرم اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه خودکنترلی، مقیاس تنظیم هیجانی و مقیاس تحمل آشفتگی گردآوری و با آزمون‌های کای اسکوئر و تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم‌افزار SPSS نسخه 23 تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که گروه‌های آزمایش و گواه از نظر سطح تحصیلات و دامنه سنی تفاوت معنی‌داری نداشتند (0/05P>). همچنین، رفتار درمانی دیالکتیکی گروهی باعث افزایش خودکنترلی (0/001, P<125/86=F) و تحمل آشفتگی (0/001, P<151/48=F) و کاهش دشواری تنظیم هیجانی (0/001, P<21/68=F) معتادان متجاهر شد.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان‌دهنده تاثیر رفتار درمانی دیالکتیکی گروهی بر افزایش خودکنترلی و تحمل آشفتگی و کاهش دشواری تنظیم هیجانی معتادان متجاهر بود. بنابراین، مشاوران و درمانگران می‌توانند از روش رفتار درمانی دیالکتیکی گروهی در کنار سایر روش‌های درمانی برای بهبود ویژگی‌های روانشناختی استفاده نمایند.
روش کار: مطالعه حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه پژوهش معتادان متجاهر شهر مشهد در سال 1399 بودند. از میان اعضای جامعه تعداد 30 نفر با روش نمونه‌گیری هدفمند به‌عنوان نمونه انتخاب و با روش تصادفی ساده با کمک قرعه‌کشی در دو گروه مساوی گمارده شدند. گروه آزمایش 12 جلسه 90 دقیقه‌ای با روش رفتار درمانی دیالکتیکی گروهی آموزش دید و گروه گواه در لیست انتظار برای آموزش ماند. داده‌ها با فرم اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه خودکنترلی، مقیاس تنظیم هیجانی و مقیاس تحمل آشفتگی گردآوری و با آزمون‌های کای اسکوئر و تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم‌افزار SPSS نسخه 23 تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که گروه‌های آزمایش و گواه از نظر سطح تحصیلات و دامنه سنی تفاوت معنی‌داری نداشتند (0/05P>). همچنین، رفتار درمانی دیالکتیکی گروهی باعث افزایش خودکنترلی (0/001, P<125/86=F) و تحمل آشفتگی (0/001, P<151/48=F) و کاهش دشواری تنظیم هیجانی (0/001, P<21/68=F) معتادان متجاهر شد.
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان‌دهنده تاثیر رفتار درمانی دیالکتیکی گروهی بر افزایش خودکنترلی و تحمل آشفتگی و کاهش دشواری تنظیم هیجانی معتادان متجاهر بود. بنابراین، مشاوران و درمانگران می‌توانند از روش رفتار درمانی دیالکتیکی گروهی در کنار سایر روش‌های درمانی برای بهبود ویژگی‌های روانشناختی استفاده نمایند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی در پرستاری توانبخشی
دریافت: 1401/12/18 | پذیرش: 1402/3/22 | انتشار: 1402/5/10
دریافت: 1401/12/18 | پذیرش: 1402/3/22 | انتشار: 1402/5/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |