دوره ۱۱، شماره ۲ - ( زمستان ۱۴۰۳ )
جلد ۱۱ شماره ۲ صفحات ۰-۰ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Daftari A, Bagherzadeh R, Ziaei M, Vahedparast H. Association between musculoskeletal disorders and sleep disorders among nursing staff. IJRN 2025; 11 (2) : 3
URL: http://ijrn.ir/article-1-841-fa.html
URL: http://ijrn.ir/article-1-841-fa.html
دفتری آی‌ناز، باقرزاده راضیه، ضیائی منصور، واحدپرست حکیمه. ارتباط بین اختلالات اسکلتی-عضلانی و اختلالات‌خواب در پرستاران. نشریه پژوهش توانبخشی در پرستاری. ۱۴۰۳; ۱۱ (۲)
دانشیار، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بلوار سلمان‌فارسی، بوشهر، ایران. h.vahedparast@bpums.ac.ir
چکیده: (۱۹۰ مشاهده)
مقدمه: پرستاران بزرگترین نیروی کار در بین تمام حرفه‌های مراقبت‌های بهداشتی هستند. ماهیت محیط کار و متنوع بودن مسئولیت‌ها و وظایف، پرستاری را به یک شغل پرمخاطره تبدیل کرده است که می‌تواند موجب مشکلات متعدد ازجمله اختلالات اسکلتی-عضلانی و خواب گردد. شناخت ارتباط این اختلالات می‌تواند گامی در جهت طراحی برنامه‌های آموزشی و درمانی باشد. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین اختلالات اسکلتی-عضلانی و اختلالات‌خواب در پرستاران انجام شد.
روش‌کار: در این مطالعه مقطعی-همبستگی، جامعه پژوهش کلیه پرستاران شاغل در دو بیمارستان منتخب شهر بوشهر در سال 1401 بودند. تعداد190پرستار به روش سرشماری انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده‌ها، پرسشنامه‌های ناراحتی‌های اسکلتی-عضلانی کرنل و کیفیت خواب پیتزبورگ بود. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون همبستگی اسپیرمن در سطح معنی‌داری 0/05 تحلیل گردید.
یافته‌ها: میانگین سن پرستاران 6/30±32/27 سال بود. بیشترین فراوانی اختلال اسکلتی عضلانی مربوط به گردن (56/8 درصد) بود. اکثریت (72/3 درصد ) پرستاران از اختلال خواب شکایت داشتند و بین نمره خواب و درد در سه اندام تنه (0/062P=)، مجموعه اندام فوقانی (0/479P=) و مجموعه اندام تحتانی (0/365P=) ارتباط آماری معنی‌دار وجود نداشت.
نتیجه‌گیری: عدم ارتباط بین این دو متغیر نشان داد که اختلالات اسکلتی-عضلانی به تنهایی عامل خطر برای اختلالات خواب در میان پرستاران نیست و عوامل دیگری می‌تواند در ایجاد اختلالات خواب نقش داشته باشند. از این رو انجام تحقیقات کیفی برای درک بهتر دیگر جنبه‌های ناشناخته این موضوع پیشنهاد می‌شود تا بتوان تصمیم‌گیری و مداخلات آگاهانه مبتنی بر شواهد در راستای بهبود سلامت پرستاران انجام داد.
روش‌کار: در این مطالعه مقطعی-همبستگی، جامعه پژوهش کلیه پرستاران شاغل در دو بیمارستان منتخب شهر بوشهر در سال 1401 بودند. تعداد190پرستار به روش سرشماری انتخاب شدند. ابزارهای گردآوری داده‌ها، پرسشنامه‌های ناراحتی‌های اسکلتی-عضلانی کرنل و کیفیت خواب پیتزبورگ بود. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون همبستگی اسپیرمن در سطح معنی‌داری 0/05 تحلیل گردید.
یافته‌ها: میانگین سن پرستاران 6/30±32/27 سال بود. بیشترین فراوانی اختلال اسکلتی عضلانی مربوط به گردن (56/8 درصد) بود. اکثریت (72/3 درصد ) پرستاران از اختلال خواب شکایت داشتند و بین نمره خواب و درد در سه اندام تنه (0/062P=)، مجموعه اندام فوقانی (0/479P=) و مجموعه اندام تحتانی (0/365P=) ارتباط آماری معنی‌دار وجود نداشت.
نتیجه‌گیری: عدم ارتباط بین این دو متغیر نشان داد که اختلالات اسکلتی-عضلانی به تنهایی عامل خطر برای اختلالات خواب در میان پرستاران نیست و عوامل دیگری می‌تواند در ایجاد اختلالات خواب نقش داشته باشند. از این رو انجام تحقیقات کیفی برای درک بهتر دیگر جنبه‌های ناشناخته این موضوع پیشنهاد می‌شود تا بتوان تصمیم‌گیری و مداخلات آگاهانه مبتنی بر شواهد در راستای بهبود سلامت پرستاران انجام داد.
شماره‌ی مقاله: ۳
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
پرستاری توانبخشی
دریافت: 1402/5/31 | پذیرش: 1403/4/16 | انتشار: 1403/12/12
دریافت: 1402/5/31 | پذیرش: 1403/4/16 | انتشار: 1403/12/12
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |