دوره 5، شماره 1 - ( پاییز 1397 )
جلد 5 شماره 1 صفحات 26-19 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rafiei A, Azamian Jazi A, Banitalebi E. Effect of a 12-Week Aquatic Exercise on Serum Chemerin Levels in Men with Type 2 Diabetes. IJRN 2018; 5 (1) :19-26
URL: http://ijrn.ir/article-1-337-fa.html
URL: http://ijrn.ir/article-1-337-fa.html
رفیعی علی، اعظمیان جزی اکبر، بنی طالبی ابراهیم. تاثیر دوازده هفته تمرین در آب بر سطوح سرمی کمرین در مردان مبتلا به دیابت نوع دو. نشریه پژوهش توانبخشی در پرستاری. 1397; 5 (1) :19-26
گروه علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران azamianakbar@yahoo.com
چکیده: (4561 مشاهده)
مقدمه: کمرین نقش مهمی در التهاب و متابولیسم گلوکز دارد و سطوح خونی آن در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بالاست. از طرف دیگر، تمرینات در آب می تواند بر متابولیسم چربی تاثیر داشته باشد و ممکن است سطوح کمرین بعنوان یک آدیپوکاین را تعدیل نماید. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر 12 هفته تمرین در آب بر سطوح کمرین در مردان مبتلا به دیابت نوع دو انجام شد.
روش کار: در این تحقیق نیمه تجربی، 28 مرد مبتلا به دیابت نوع دو با میانگین سنی3/66±54/50 سال و نمایه توده بدنی 1/93±22/27 کیلو گرم بر متر مربع انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه کنترل (13=تعداد) و تجربی (15=تعداد) تقسیم شدند. آزمودنیهای گروه تجربی به مدت 12 هفته (3 جلسه در هفته) در تمرینات در آب شرکت کردند. سطوح سرمی کمرین، درصد چربی بدن، نسبت دور کمر به دور باسن، نمایه توده بدن و قند خون ناشتا قبل و بعد از 12 هفته تمرین در آب اندازهگیری شد. داده ها با استفاده از آزمون آنکوآ تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: سطوح سرمی کمرین (0/044=P)، درصد چربی بدن (0/001=P)، نسبت دور کمر به دور باسن (0/011=P) و نمایه توده بدن (0/001=P) در گروه تجربی پس از 12 هفته تمرین در آب در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی‌داری کاهش یافت، اما قند خون ناشتا تغییر معنی داری نداشت (0/137=P).
نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرینات ورزشی در آب می تواند با کاهش سطوح کمرین و بهبود ترکیب بدن نقش موثری در بهبود بیماری دیابت نوع دو داشته باشد.
روش کار: در این تحقیق نیمه تجربی، 28 مرد مبتلا به دیابت نوع دو با میانگین سنی3/66±54/50 سال و نمایه توده بدنی 1/93±22/27 کیلو گرم بر متر مربع انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه کنترل (13=تعداد) و تجربی (15=تعداد) تقسیم شدند. آزمودنیهای گروه تجربی به مدت 12 هفته (3 جلسه در هفته) در تمرینات در آب شرکت کردند. سطوح سرمی کمرین، درصد چربی بدن، نسبت دور کمر به دور باسن، نمایه توده بدن و قند خون ناشتا قبل و بعد از 12 هفته تمرین در آب اندازهگیری شد. داده ها با استفاده از آزمون آنکوآ تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: سطوح سرمی کمرین (0/044=P)، درصد چربی بدن (0/001=P)، نسبت دور کمر به دور باسن (0/011=P) و نمایه توده بدن (0/001=P) در گروه تجربی پس از 12 هفته تمرین در آب در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی‌داری کاهش یافت، اما قند خون ناشتا تغییر معنی داری نداشت (0/137=P).
نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرینات ورزشی در آب می تواند با کاهش سطوح کمرین و بهبود ترکیب بدن نقش موثری در بهبود بیماری دیابت نوع دو داشته باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1396/9/13 | پذیرش: 1397/7/22 | انتشار: 1397/9/9
دریافت: 1396/9/13 | پذیرش: 1397/7/22 | انتشار: 1397/9/9
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |