نشریه علمی-پژوهشی

مقدمه: اولین مواجهه با معلولیت در محیط خانواده صورت می‌گیرد و در این میان واکنش اعضای خانواده و سازگاری آنان در خصوص کودک معلول، تعیین‌کننده وضعیت کیفیت زندگی آنان خواهد بود. مطالعه حاضر با هدف بررسی کیفیت زندگی در اعضای خانواده‌های کودکان معلول جسمی - حرکتی انجام گرفت. روش‌: پژوهش حاضر از نوع توصیفی بوده که در طی آن 145 نفر از مراقبین اصلی عضو خانواده‌های کودکان مبتلا به معلولیت جسمی- حرکتی تحت پوشش سازمان بهزیستی شهر ایلام به روش سرشماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه 2 قسمتی شامل اطلاعات دموگرافیک و کیفیت زندگیWHOQOL-BREEF بود. جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 16 و آزمون‌های توصیفی و تحلیلی استفاده گردید. یافته‌ها: نتایج پژوهش بیانگر آن بود که با توجه به میانگین کلی نمره کیفیت زندگی واحدهای موردپژوهش (16/39) مراقبین اصلی عضو خانواده‌های کودکان مبتلا به معلولیت جسمی- حرکتی از کیفیت زندگی پائینی برخوردار هستند به‌طوری‌که آن‌ها در ابعاد سلامت جسمی، روابط اجتماعی، سلامت روانی و سلامت محیطی کیفیت زندگی پائینی را تجربه می‌کردند. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر می‌توان دریافت که در رویارویی با چالش ناشی از تنش معلولیت کودکان، می‌بایست کیفیت زندگی مراقبین عضو خانواده‌های کودکان مبتلا به معلولیت جسمی- حرکتی مورد توجه قرار گیرد و با تدوین برنامه مداخلات پیشگیرانه و درمانی با هدف بهبود کیفیت زندگی مراقبین و سایر اعضای خانواده تلاش نمود.