دوره 7، شماره 3 - ( بهار 1400 )
جلد 7 شماره 3 صفحات 75-65 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Badiee E, Amirfakhraei A, Samavi A, Mohammadi K. Effectiveness of Mindful Parenting Education on Emotion Regulation and Behavioral Inhibition in Parents with Anxious Children. IJRN 2021; 7 (3) :65-75
URL: http://ijrn.ir/article-1-607-fa.html
URL: http://ijrn.ir/article-1-607-fa.html
بدیعی الهام، امیرفخرایی آزیتا، سماوی عبدالوهاب، محمدی کوروش. اثربخشی آموزش والدگری ذهن آگاهانه بر تنظیم هیجان و بازداری رفتاری در والدین دارای کودکان مضطرب. نشریه پژوهش توانبخشی در پرستاری. 1400; 7 (3) :65-75
استادیار، گروه روانشناسی، واحد بندرعباس، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرعباس، ایران afakhraei2002@gmail.com
چکیده: (2413 مشاهده)
مقدمه: اضطراب یکی از شایعترین اختلال های روانشناختی است که باعث ایجاد مشکلاتی در تنظیم هیجان و بازداری رفتاری میشود و یکی از روشهای بهبود ویژگی های روانشناختی والدین دارای کودکان مبتلا به اختلال های روانشناختی از جمله اضطراب، آموزش والدگری ذهن آگاهانه می باشد. این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی آموزش والدگری ذهن آگاهانه بر تنظیم هیجان و بازداری رفتاری در والدین دارای کودکان مضطرب انجام شد.
روش کار: مطالعه حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش والدین دارای کودکان مضطرب شهرستان لارستان در سال 1398 بودند. تعداد 40 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی ساده در دو گروه مساوی(هر گروه 20 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمون 8 جلسه 90 دقیقه ای (هفته ای یک جلسه) با روش والدگری ذهن آگاهانه آموزش دید و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش مقیاس اضطراب کودکان پیش دبستانی اسپنس و همکاران، پرسشنامه تنظیم هیجان گارنفسکی و کرایج و پرسشنامه سبک خلقی بازداری رفتاری گلدستون و پارکر بودند. داده ها با آزمون های آماری و نرم افزار مناسب مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: یافته ها نشان داد که گروههای آزمون و کنترل از نظر تحصیلات، سن و تعداد فرزند تفاوت معنی داری نداشتند(P>0/05)همچنین گروه ها در مرحله پیش آزمون از نظر تنظیم هیجان مثبت و منفی و بازداری رفتاری تفاوت معنی داری نداشتند(P>0/05) اما در مرحله پس آزمون از نظر هر سه متغیر تفاوت معنی داری داشتند(P<0/001)به عبارت دیگر، آموزش والدگری ذهن آگاهانه باعث افزایش تنظیم هیجان مثبت و کاهش تنظیم هیجان منفی و بازداری رفتاری در والدین دارای کودکان مضطرب شد(P<0/001)
روش کار: مطالعه حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش والدین دارای کودکان مضطرب شهرستان لارستان در سال 1398 بودند. تعداد 40 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی ساده در دو گروه مساوی(هر گروه 20 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمون 8 جلسه 90 دقیقه ای (هفته ای یک جلسه) با روش والدگری ذهن آگاهانه آموزش دید و گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش مقیاس اضطراب کودکان پیش دبستانی اسپنس و همکاران، پرسشنامه تنظیم هیجان گارنفسکی و کرایج و پرسشنامه سبک خلقی بازداری رفتاری گلدستون و پارکر بودند. داده ها با آزمون های آماری و نرم افزار مناسب مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: یافته ها نشان داد که گروههای آزمون و کنترل از نظر تحصیلات، سن و تعداد فرزند تفاوت معنی داری نداشتند(P>0/05)همچنین گروه ها در مرحله پیش آزمون از نظر تنظیم هیجان مثبت و منفی و بازداری رفتاری تفاوت معنی داری نداشتند(P>0/05) اما در مرحله پس آزمون از نظر هر سه متغیر تفاوت معنی داری داشتند(P<0/001)به عبارت دیگر، آموزش والدگری ذهن آگاهانه باعث افزایش تنظیم هیجان مثبت و کاهش تنظیم هیجان منفی و بازداری رفتاری در والدین دارای کودکان مضطرب شد(P<0/001)
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی در پرستاری توانبخشی
دریافت: 1399/8/3 | پذیرش: 1399/11/10 | انتشار: 1400/2/27
دریافت: 1399/8/3 | پذیرش: 1399/11/10 | انتشار: 1400/2/27
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |