دوره 7، شماره 4 - ( تابستان 1400 )
جلد 7 شماره 4 صفحات 8-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
mohammadyari P, Rahgoi A, Fallahi- Khoshknab M, vahedi M. The Effect of Storytelling on Visual and Auditory Attention and
Concentration in Children with Autism Spectrum Disorders. IJRN 2021; 7 (4) :1-8
URL: http://ijrn.ir/article-1-642-fa.html
URL: http://ijrn.ir/article-1-642-fa.html
محمدیاری پری، رهگوی ابولفضل، فلاحی خشکناب مسعود، واحدی محسن. تاثیر قصه گویی بر توجه و تمرکز دیداری و شنیداری کودکان مبتلا به طیف اوتیسم. نشریه پژوهش توانبخشی در پرستاری. 1400; 7 (4) :1-8
مربی، گروه پرستاری، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران ab.rahgoi@uswr.ac.ir
چکیده: (5133 مشاهده)
مقدمه و هدف: اوتیسم یک اختلال رشدی است که با نقصان در تمرکز دیداری و شنیداری، تحریک پذیری، رفتارهای کلیشه ای و تکراری همراه است. قصه گویی یک روش آموزشی جهت انتقال مفاهیم و افزایش تمرکز در کودکان است. در پژوهش حاضر، تاثیر قصه گویی بر تمرکز دیداری و شنیداری کودکان اوتیسم ارزیابی شد.
روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، 33کودک مبتلا به اوتیسم به روش تصادفی انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد تخصیص یافتند. معیارهای ورود شامل سن 6-13سال، تشخیص اختلال اوتیسم خفیف تا متوسط توسط روانپزشک بر اساس معیار گارس ( GARS)،عدم وجود اختلالات حسی (نابینایی و ناشنوایی، جسمی-حرکتی) بود. قصه گویی طی 13جلسه برای گروه مداخله انجام شد، اما برای گروه شاهد هیچ مداخله ای صورت نگرفت. برای جمع آوری داده ها از دو ابزار آزمون خط زنی تولز و پیرون (Toulouse-Piéron test) و آزمون تمیز شنیداری وپمن ( wepmans test) استفاده شد که در پیش آزمون و پس آزمون توسط کودکان تکمیل گردید.
یافته ها: اختلاف میانگین توجه و تمرکز دیداری قبل و بعد از مداخله در گروه مداخله معنی دار بود ( p<0.001)اما این اختلاف میانگین در گروه شاهد معنی دار نبود. (p=0.597 ) اختلاف میانگین در بعد توجه و تمرکز شنیداری قبل و بعد از مداخله در گروه مداخله معنی دار بوده است(p<0.001 ) .اما این اختلاف میانگین در گروه شاهد معنیدار نبود( p=0/379).
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر حاکی از اثربخشی قصه گویی بر افزایش توجه و تمرکز دیداری و شنیداریِ کودکان مبتلا به اوتیسم است. بنابراین توصیه میشود، قصه گویی برای افزایش توجه و تمرکز، مدنظر قرار گیرد.
روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، 33کودک مبتلا به اوتیسم به روش تصادفی انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و شاهد تخصیص یافتند. معیارهای ورود شامل سن 6-13سال، تشخیص اختلال اوتیسم خفیف تا متوسط توسط روانپزشک بر اساس معیار گارس ( GARS)،عدم وجود اختلالات حسی (نابینایی و ناشنوایی، جسمی-حرکتی) بود. قصه گویی طی 13جلسه برای گروه مداخله انجام شد، اما برای گروه شاهد هیچ مداخله ای صورت نگرفت. برای جمع آوری داده ها از دو ابزار آزمون خط زنی تولز و پیرون (Toulouse-Piéron test) و آزمون تمیز شنیداری وپمن ( wepmans test) استفاده شد که در پیش آزمون و پس آزمون توسط کودکان تکمیل گردید.
یافته ها: اختلاف میانگین توجه و تمرکز دیداری قبل و بعد از مداخله در گروه مداخله معنی دار بود ( p<0.001)اما این اختلاف میانگین در گروه شاهد معنی دار نبود. (p=0.597 ) اختلاف میانگین در بعد توجه و تمرکز شنیداری قبل و بعد از مداخله در گروه مداخله معنی دار بوده است(p<0.001 ) .اما این اختلاف میانگین در گروه شاهد معنیدار نبود( p=0/379).
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر حاکی از اثربخشی قصه گویی بر افزایش توجه و تمرکز دیداری و شنیداریِ کودکان مبتلا به اوتیسم است. بنابراین توصیه میشود، قصه گویی برای افزایش توجه و تمرکز، مدنظر قرار گیرد.
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
سایر موضوعات
دریافت: 1400/1/14 | پذیرش: 1400/4/26 | انتشار: 1400/6/7
دریافت: 1400/1/14 | پذیرش: 1400/4/26 | انتشار: 1400/6/7
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |