دوره 10، شماره 4 - ( تابستان 1403 )
جلد 10 شماره 4 صفحات 58-49 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Pirayandeh A, Khankeh H R, Arslani N, Vahedi M. The effect of the implementation of the 5A self-management program on the self-care ability of hemodialysis patients admitted to Hazrat Rasool Akram (PBUH) hospital in Kalaleh city. IJRN 2024; 10 (4) :49-58
URL: http://ijrn.ir/article-1-829-fa.html
URL: http://ijrn.ir/article-1-829-fa.html
پیراینده آمنه، خانکه حمید رضا، ارسلانی نرگس، واحدی محسن. تاثیر اجرای برنامه خود مدیریتی 5آ بر توان خود مراقبتی بیماران تحت همودیالیز بستری در بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) شهرستان کلاله. نشریه پژوهش توانبخشی در پرستاری. 1403; 10 (4) :49-58
استاد پرستاری، گروه علوم بالینی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران hamid.khankeh@ki.se
چکیده: (545 مشاهده)
مقدمه: خودکار آمــدی در بیماران همودیــالیزی منجر به خود مدیریتی مناسب تر مشکلات بیماران می شود. . یکی از روش های افزایش توان خود مراقبتی، مدل کوتاه و ساده 5 آ است که به بیماران در مراقبت از خود کمک می کند و تا حد امکان مدیریت بیماری به خود بیماران واگذار می شود. هدف از انجام مطالعه حاضر ، بررسی تاثیر اجرای برنامه خود مدیریتی 5آ بر توان خود مراقبتی بیماران تحت همودیالیز بستری در بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) شهرستان کلاله بود.
روش کار: این پژوهش نیمه تجربی بر روی بیماران مراجعه کننده به همودیالیز بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) شهرستان کلاله انجام شد. با نمونه گیری در دسترس تعداد 60 بیمار در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. پس از تکمیل پرسشنامه دموگرافیک و خود مراقبتی (SCA)، اقدامات روتین در گروه کنترل انجام شد و اجرای مدل پرستاری 5آ به مدت سه ماه در گروه مداخله انجام و برنامه خود مراقبتی به صورت حضوری و یا از طریق تماس تلفنی و پیامک اجرا شد. در نهایت تجزیه و تحلیل داده در نرم افزار SPSS ورژن 23 انجام شد(سطح معناداری در مطالعه حاضر کمتر از 0.5 در نظر گرفته شد)
یافته ها: نتایج حاصل از مشخصات جمعیت شناختی نشان داد که بین دو گروه از نظر سن ، جنسیت، تحصیلات، تاهل و زمان دیالیز پس از مداخله ، تفاوت معناداری وجود ندارد در حالی که پس از مداخله نمره توان خود مراقبتی در گروه مداخله 13/88 ± 126/76 و در مقایسه با گروه کنترل 0/18 ± 138/96 اختلاف معنادار بین دو گروه مشاهده شدP<0.05))
نتیجه گیری: اجرای برنامه خود مدیریتی مبنی بر مدل پرستاری 5آ باعث افزایش توان مراقبتی بیماران همودیالیزی شد. بنابراین ترسیم وضعیت موجود در زمینه افزایش توان خود مراقبتی به روش 5 آ ، قادر است به پرستاران، مدرسان و برنامه ریزان آموزشی و مدیران پرستاری کمک نماید تا به الگویی مناسب در جهت ارائه مراقبتی و آموزشی متناسب با شرایط بیماران و نیازهای آنها دسترسی داشته باشند.
روش کار: این پژوهش نیمه تجربی بر روی بیماران مراجعه کننده به همودیالیز بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) شهرستان کلاله انجام شد. با نمونه گیری در دسترس تعداد 60 بیمار در دو گروه مداخله و کنترل قرار گرفتند. پس از تکمیل پرسشنامه دموگرافیک و خود مراقبتی (SCA)، اقدامات روتین در گروه کنترل انجام شد و اجرای مدل پرستاری 5آ به مدت سه ماه در گروه مداخله انجام و برنامه خود مراقبتی به صورت حضوری و یا از طریق تماس تلفنی و پیامک اجرا شد. در نهایت تجزیه و تحلیل داده در نرم افزار SPSS ورژن 23 انجام شد(سطح معناداری در مطالعه حاضر کمتر از 0.5 در نظر گرفته شد)
یافته ها: نتایج حاصل از مشخصات جمعیت شناختی نشان داد که بین دو گروه از نظر سن ، جنسیت، تحصیلات، تاهل و زمان دیالیز پس از مداخله ، تفاوت معناداری وجود ندارد در حالی که پس از مداخله نمره توان خود مراقبتی در گروه مداخله 13/88 ± 126/76 و در مقایسه با گروه کنترل 0/18 ± 138/96 اختلاف معنادار بین دو گروه مشاهده شدP<0.05))
نتیجه گیری: اجرای برنامه خود مدیریتی مبنی بر مدل پرستاری 5آ باعث افزایش توان مراقبتی بیماران همودیالیزی شد. بنابراین ترسیم وضعیت موجود در زمینه افزایش توان خود مراقبتی به روش 5 آ ، قادر است به پرستاران، مدرسان و برنامه ریزان آموزشی و مدیران پرستاری کمک نماید تا به الگویی مناسب در جهت ارائه مراقبتی و آموزشی متناسب با شرایط بیماران و نیازهای آنها دسترسی داشته باشند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
پرستاری توانبخشی
دریافت: 1402/3/25 | پذیرش: 1402/10/15 | انتشار: 1403/5/6
دریافت: 1402/3/25 | پذیرش: 1402/10/15 | انتشار: 1403/5/6
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |