دوره 11، شماره 4 - ( تابستان 1404 )
جلد 11 شماره 4 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ahmadi A, Safi M H, Rezapour Mirsaleh Y. The Effectiveness of Reality Therapy Based on the Theory of Choice on the Feeling of Loneliness and Psychological Security of Physical-Motor Disabled People. IJRN 2025; 11 (4) : 4
URL: http://ijrn.ir/article-1-908-fa.html
URL: http://ijrn.ir/article-1-908-fa.html
احمدی عاطفه، صافی محمد هادی، رضاپور میرصالح یاسر. اثربخشی واقعیت درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب بر احساس تنهایی و امنیت روانی معلولین جسمی حرکتی. نشریه پژوهش توانبخشی در پرستاری. 1404; 11 (4)
استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه اردکان، اردکان، ایران. m.h.safi@ardakan.ac.ir
چکیده: (39 مشاهده)
مقدمه: پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی واقعیت درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب بر احساس تنهایی و امنیت روانی معلولین جسمی حرکتی صورت گرفت. طرح پژوهش حاضر، نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه کنترل و پیگیری یک‌ماهه بود.
روش کار: جامعه آماری پژوهش شامل همه افراد دارای معلولیت جسمی حرکتی بهزیستی شهر ساری بود. که از بین افراد دارای ملاک‌های ورود به پژوهش 30 نفر انتخاب و به‌صورت تصادفی ساده در گروه‌های آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. در ابتدا از هر دو گروه پیش‌آزمون به عمل آمد و پس از آن گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقه‌ای آموزش واقعیت درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب را به شیوه گروهی دریافت کردند. در پایان از هر دو گروه پس‌آزمون به عمل آمد و پس از گذشت یک ماه یک آزمون پیگیری جهت اطمینان از نتایج حاصله به عمل آمد. ابزارهای جمع‌آوری اطلاعات شامل مقیاس احساس تنهایی راسل (1996) و پرسش‌نامه امنیت روانی زارع و امین‌پور (1390) بود و برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و نرم‌افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش گروهی واقعیت درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب اثر معناداری بر کاهش احساس تنهایی)0/000 (P= و افزایش امنیت روانی)0/000 (P= معلولین جسمی حرکتی داشت و اثر آن به ترتیب تا پایان دوره پیگیری یک‌ماهه حفظ شد.
نتیجه‌گیری: باتوجه‌به تأثیر آموزش واقعیت درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب بر کاهش احساس تنهایی و افزایش امنیت روانی معلولین جسمی حرکتی، پیشنهاد می‌شود روان‌شناسان و مشاوران مسئله احساس تنهایی و امنیت روانی را در معلولین موردتوجه قرار دهند چرا که کاهش احساس تنهایی و افزایش امنیت روانی در معلولین زمینه افزایش مشارکت آنها در جامعه و بهره‌مندی آنان از حقوق انسانی و فرصت‌های برابر در سطح جامعه را فراهم می‌سازد.
روش کار: جامعه آماری پژوهش شامل همه افراد دارای معلولیت جسمی حرکتی بهزیستی شهر ساری بود. که از بین افراد دارای ملاک‌های ورود به پژوهش 30 نفر انتخاب و به‌صورت تصادفی ساده در گروه‌های آزمایش و کنترل (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. در ابتدا از هر دو گروه پیش‌آزمون به عمل آمد و پس از آن گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 90 دقیقه‌ای آموزش واقعیت درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب را به شیوه گروهی دریافت کردند. در پایان از هر دو گروه پس‌آزمون به عمل آمد و پس از گذشت یک ماه یک آزمون پیگیری جهت اطمینان از نتایج حاصله به عمل آمد. ابزارهای جمع‌آوری اطلاعات شامل مقیاس احساس تنهایی راسل (1996) و پرسش‌نامه امنیت روانی زارع و امین‌پور (1390) بود و برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر و نرم‌افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که آموزش گروهی واقعیت درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب اثر معناداری بر کاهش احساس تنهایی)0/000 (P= و افزایش امنیت روانی)0/000 (P= معلولین جسمی حرکتی داشت و اثر آن به ترتیب تا پایان دوره پیگیری یک‌ماهه حفظ شد.
نتیجه‌گیری: باتوجه‌به تأثیر آموزش واقعیت درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب بر کاهش احساس تنهایی و افزایش امنیت روانی معلولین جسمی حرکتی، پیشنهاد می‌شود روان‌شناسان و مشاوران مسئله احساس تنهایی و امنیت روانی را در معلولین موردتوجه قرار دهند چرا که کاهش احساس تنهایی و افزایش امنیت روانی در معلولین زمینه افزایش مشارکت آنها در جامعه و بهره‌مندی آنان از حقوق انسانی و فرصت‌های برابر در سطح جامعه را فراهم می‌سازد.
شماره‌ی مقاله: 4
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
توانبخشی روانی
دریافت: 1403/7/10 | پذیرش: 1404/4/13 | انتشار: 1404/4/13
دریافت: 1403/7/10 | پذیرش: 1404/4/13 | انتشار: 1404/4/13
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |