دوره 11، شماره 3 - ( بهار 1404 )
جلد 11 شماره 3 صفحات 131-121 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Khandehjam S, Valizadeh S. Effectiveness of Intensive Short-Term Dynamic Psychotherapy on Emotion Regulation and Interpersonal Conflict in Girls with Anxiety Disorder. IJRN 2025; 11 (3) :121-131
URL: http://ijrn.ir/article-1-934-fa.html
URL: http://ijrn.ir/article-1-934-fa.html
خنده‌جام شیما، ولی‌زاده شاهرخ. اثربخشی روان‌درمانی پویشی کوتاه‌مدت فشرده بر تنظیم هیجان و تعارض بین‌فردی در دختران مبتلا به اختلال اضطرابی. نشریه پژوهش توانبخشی در پرستاری. 1404; 11 (3) :121-131
استادیار، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران shahrokh.va@gmail.com
چکیده: (446 مشاهده)
مقدمه: اضطراب باعث ایجاد و افزایش مشکلاتی به‌ویژه در زمینه تنظیم هیجان و تعارض بین‌فردی می‌شود. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی روان‌درمانی پویشی کوتاه‌مدت فشرده بر تنظیم هیجان و تعارض بین‌فردی در دختران مبتلا به اختلال اضطرابی انجام شد.
روش کار: پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه‌های آزمون و گواه بود. جامعه آماری این پژوهش دانش‌آموزان دختر 18-16 سال مبتلا به اختلال اضطرابی مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره و خدمات روان‌شناختی شهر اهواز در فصل تابستان سال 1403 بودند. تعداد 30 نفر با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی با کمک قرعه‌کشی در دو گروه مساوی (هر گروه 15 نفر) شامل گروه‌های آزمون و گواه جایگزین شدند. گروه آزمون 8 جلسه 50 دقیقه‌ای به‌صورت انفرادی تحت درمان با روش روان‌درمانی پویشی کوتاه‌مدت فشرده قرار گرفت و گروه گواه در لیست انتظار برای آموزش ماند. داده‌های این مطالعه با فرم اطلاعات جمعیت‌شناختی، سیاهه اضطراب (بک و همکاران، 1988)، پرسشنامه تنظیم هیجان (گراس و جان، 2003) و مقیاس بدکارکردی روابط همسالان (هادسون، 1990) گردآوری و با روش‌های کای‌اسکوئر و تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم‌افزار SPSS-25 تحلیل شدند.
یافته‌ها: طبق یافته‌های پژوهش حاضر، بین دختران مبتلا به اختلال اضطرابی گروه‌های آزمون و گواه از نظر سن و پایه تحصیلی تفاوت معنی‌داری وجود نداشت (0/05P>). همچنین، روان‌درمانی پویشی کوتاه‌مدت فشرده باعث افزایش تنظیم هیجان و کاهش تعارض بین‌فردی در دختران مبتلا به اختلال اضطرابی شد (0/001P<).
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، متخصصان و درمان‌گران حوزه سلامت می‌توانند از روش روان‌درمانی پویشی کوتاه‌مدت فشرده در کنار سایر روش‌های درمانی برای افزایش تنظیم هیجان و کاهش تعارض بین‌فردی در گروه‌های آسیب‌پذیر از جمله دختران 18-16 سال مبتلا به اختلال اضطرابی استفاده نمایند.
روش کار: پژوهش حاضر نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه‌های آزمون و گواه بود. جامعه آماری این پژوهش دانش‌آموزان دختر 18-16 سال مبتلا به اختلال اضطرابی مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره و خدمات روان‌شناختی شهر اهواز در فصل تابستان سال 1403 بودند. تعداد 30 نفر با روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفی با کمک قرعه‌کشی در دو گروه مساوی (هر گروه 15 نفر) شامل گروه‌های آزمون و گواه جایگزین شدند. گروه آزمون 8 جلسه 50 دقیقه‌ای به‌صورت انفرادی تحت درمان با روش روان‌درمانی پویشی کوتاه‌مدت فشرده قرار گرفت و گروه گواه در لیست انتظار برای آموزش ماند. داده‌های این مطالعه با فرم اطلاعات جمعیت‌شناختی، سیاهه اضطراب (بک و همکاران، 1988)، پرسشنامه تنظیم هیجان (گراس و جان، 2003) و مقیاس بدکارکردی روابط همسالان (هادسون، 1990) گردآوری و با روش‌های کای‌اسکوئر و تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم‌افزار SPSS-25 تحلیل شدند.
یافته‌ها: طبق یافته‌های پژوهش حاضر، بین دختران مبتلا به اختلال اضطرابی گروه‌های آزمون و گواه از نظر سن و پایه تحصیلی تفاوت معنی‌داری وجود نداشت (0/05P>). همچنین، روان‌درمانی پویشی کوتاه‌مدت فشرده باعث افزایش تنظیم هیجان و کاهش تعارض بین‌فردی در دختران مبتلا به اختلال اضطرابی شد (0/001P<).
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج، متخصصان و درمان‌گران حوزه سلامت می‌توانند از روش روان‌درمانی پویشی کوتاه‌مدت فشرده در کنار سایر روش‌های درمانی برای افزایش تنظیم هیجان و کاهش تعارض بین‌فردی در گروه‌های آسیب‌پذیر از جمله دختران 18-16 سال مبتلا به اختلال اضطرابی استفاده نمایند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی در پرستاری توانبخشی
دریافت: 1403/11/1 | پذیرش: 1404/2/10 | انتشار: 1404/2/14
دریافت: 1403/11/1 | پذیرش: 1404/2/10 | انتشار: 1404/2/14
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |