مقدمه: اختلال نوشتاری عالی ترین و پیچیده ترین اختلال مهارت زبانی در انسان است و مبتلایان به آن معمولا در کارکردهای اجرایی از جمله حافظه فعال کلامی، انعطاف پذیری شناختی و ادراک دیداری دارای مشکلاتی هستند. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش ایروبیک بر حافظه فعال کلامی، انعطاف پذیری شناختی و ادراک دیداری در مبتلایان به اختلال نوشتاری انجام شد.
روش کار: این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری یک ماهه با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش دانش آموزان پایه دوم و سوم ابتدایی مبتلا به اختلال نوشتاری شهر مشهد در سال تحصیلی1397-98بودند. نمونه پژوهش 24 نفر بودند که با  روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با روش تصادفی به کمک قرعه کشی در دو گروه مساوی جایگزین شدند. گروه آزمون 20 جلسه45 دقیقه ای تحت آموزش ایروبیک قرار گرفت و گروه کنترل آموزشی ندید. داده ها با کمک آزمون های حافظه فعال کلامی استنفورد- بینه، انعطاف پذیری شناختی ویسکانسین و ادراک دیداری فراستیگ جمع آوری و با آزمونهای آماری در نرم افزارSPSSنسخه 25 تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که گروههای آزمون و کنترل در مرحله پیش آزمون از نظر حافظه فعال کلامی، انعطاف پذیری شناختی وادراک دیداری تفاوت معناداری نداشتند (P<0/05)اما در مراحل پس آزمون و پیگیری از نظر هر سه متغیر تفاوت معناداری داشتند(P<0/05)همچنین، آموزش ایروبیک در مقایسه با گروه کنترل باعث افزایش حافظه فعال کلامی، انعطاف پذیری شناختی و ادراک دیداری در مبتلایان به اختلال نوشتاری شد و نتایج در مرحله پیگیری نیز حفظ شد (P<0/05)
نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش حاضر، برنامه ریزی برای استفاده از آموزش ایروبیک در کنار سایر روشهای آموزشی جهت بهبود کارکردهای اجرایی ضروری است. در نتیجه، متخصصان و درمانگران میتوانند از روش آموزش ایروبیک برای بهبود  کارکردهای اجرایی به ویژه حافظه فعال کلامی، انعطافپذیری شناختی و ادراک دیداری استفاده کنند.

واژه‌های کلیدی: آموزش ایروبیک، ادراک دیداری، انعطاف‌پذیری شناختی، حافظه فعال کلامی، اختلال نوشتاری.

متن کامل [PDF 457 kb]   (1674 دریافت)